Jesień w rzepaku ozimym to pracowity okres. W tym czasie przeprowadzane są kluczowe zabiegi dla powodzenia całej uprawy: regulacja zachwaszczenia, zwalczanie szkodników oraz skracanie rzepaku połączone z ochroną fungicydową. Skracanie rzepaku dotyczy zarówno odmian mieszańcowych, jak i liniowych. Te ostatnie mają mniejszą dynamikę wzrostu, więc nie wymagają intensywnego działania. Wynika z tego jednoznacznie, że jesienne skracanie rzepaku jest zabiegiem podstawowym. Co warto o nim wiedzieć?
Spis treści
Jaki jest cel skracania rzepaku?
Zabieg środkami ochrony roślin powinien ograniczyć nadmierne wyniesienia pąka wierzchołkowego ponad powierzchnie gleby. W dobrze skróconych roślinach znajduje się on około 4-5 mm nad powierzchnią gruntu. Takie jego umieszczenie zmniejsza do minimum ryzyko jego przemarznięcia, nawet jeżeli niskim temperaturą towarzyszy brak okrywy śnieżnej.
Substancje czynne stosowane do skracania rzepaku powinny też stymulować rozwój systemu korzeniowego do wzrostu. Dotyczy to zwiększenia jego zasięgu w głąb gleby, ale także rozwoju szyjki korzeniowej. Dobrze rozwinięta roślina rzepaku ozimego jesienią wytwarza powyżej 10 liści, silny system korzeniowy sięgający do głębokości co najmniej 20 cm oraz posiadający szyjkę korzeniową o średnicy około 10 mm.
Jaki jest termin zabiegu?
Na wyrównanych plantacjach dużo łatwiej podjąć decyzję o zabiegu i dobrać produkty do fazy rozwojowej oraz dynamiki wzrostu. Brak wyrównania roślin składnia do podjęcia decyzji o opóźnieniu zabiegu. Wówczas rośliny w wyższych fazach rozwojowych mogą mieć nadmiernie wyniesiony pęd wierzchołkowy. Analizując zasadność wykonania aplikacji środków grzybobójczych i skracających, warto zwrócić uwagę, w jakiej fazie jest ponad 50% roślin na polu.
Optymalna faza rozwojowa
Rzepak ozimy intensywnie przyrasta między 4. a 6. liściem i jest to odpowiedni moment do wykonania zabiegu skracania. Termin ten jest też dobry pod kątem zabiegu środkami grzybobójczymi — mają zadziałać interwencyjnie oraz zabezpieczyć uprawę przez nowymi infekcjami.
Czym skracać rzepak ozimy?
Jedną z częściej wykorzystywanych substancji czynnych do skracania rzepaku ozimego jest metkonazol i tebukonazol. Pierwszy z wymienionych związków wywołuje silniejszy efekt biologiczny. Sierra 60 SL zawiera metkonazol w ilości 60 g/litry i rekomendowana jest do aplikacji samodzielnej w dawce do 1,0 l/ha lu w technologii z tebukonazolem Sierra 60 SL 0,5 l/ha + Syrius 250 EW 0,5 l/ha.
Wymienione triazole nie tylko skracają rzepak, ale mają także bardzo dobre działanie grzybobójcze. Fungicydy mogą być stosowane łącznie z IonBlue, który wspiera budowanie zdrowotności roślin oraz dostarcza intensywnie rosnącemu rzepaki łatwo przyswajalne jonu miedzi i siarki. Więcej informacji o jesiennej technologii prowadzenia łanu rzepaku ozimego można uzyskać na: https://osadkowski.pl/blog-agrotechnika/skracanie-rzepaku-jesienia.
Jesienne skracanie rzepaku – cel, termin i substancje czynne
Skracanie rzepaku ozimego jesienią zmniejsza ryzyko przemarznięcia i stymuluje rozwój systemu korzeniowego. Zabieg powinien być wykonany między 4. a 6. liściem, gdy ponad 50% roślin osiągnęło optymalną fazę rozwojową. Do skracania wykorzystuje się triazole takie jak metkonazol (Sierra 60 SL) lub tebukonazol (Syrius 250 EW), które łączą działanie regulacyjne z ochroną fungicydową i mogą być wzbogacone preparatami wspierającymi zdrowotność.