Marian Dziurowicz

---

Życiorys

Marian Dziurowicz ukończył studia na Wydziale Górniczym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, a następnie uzyskał tytuł doktora nauk technicznych w dziedzinie górnictwa. Jego kariera zawodowa obejmowała wiele lat pracy na różnych stanowiskach w przemyśle górniczym. W czasach młodzieńczych Dziurowicz był aktywnym sportowcem, grając w piłkę nożną w takich klubach jak Stal Sosnowiec i Włókniarz Sosnowiec. Dodatkowo, odniósł sukcesy w tenisie stołowym, zdobywając tytuł wicemistrza Śląska. W latach 60. pełnił funkcję prezesa klubu Siła Mysłowice.

Od 1976 roku Marian Dziurowicz był związany z GKS Katowice, początkowo jako pierwszy wiceprezes, a od 1988 jako prezes. Jego kadencja na tym stanowisku została przerwana w lipcu 1995 roku. Dziurowicz przyczynił się do największych osiągnięć w historii klubu, a w latach 1988–1995 GKS Katowice czterokrotnie zdobył wicemistrzostwo Polski w piłce nożnej, a także dwukrotnie zajął trzecie miejsce w lidze oraz zdobył Puchar i Superpuchar Polski.

Od końca lat 80. Dziurowicz był aktywny w najwyższych władzach Polskiego Związku Piłki Nożnej. Od czerwca 1989 roku był członkiem Komitetu Wykonawczego, piastując stanowisko wiceprezesa ds. ligi. W czerwcu 1991 roku stał się członkiem prezydium i wiceprezesem ds. finansowych, a od maja 1991 pełnił funkcję prezesa Śląskiego Związku Piłki Nożnej. 3 lipca 1995 roku został wybrany na prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej.

Jednak jego kadencja nie była wolna od kontrowersji. Jego przeciwnicy oskarżali go o autorytarny styl kierowania związkiem oraz o różne nadużycia finansowe i inne nieprawidłowości, co nigdy nie zostało jednak udowodnione. W kwietniu 1998 roku Dziurowicz wszedł w konflikt z ówczesnym szefem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, Jackiem Dębskim. Po tym, jak władze PZPN odmówiły przyjęcia kontroli UKFiT, Jacek Dębski zawiesił władze PZPN, w tym także Mariana Dziurowicza. Decyzję tę odwołał 7 sierpnia 1998 roku, stając przed groźbą wykluczenia polskich drużyn z rozgrywek międzynarodowych.

Marian Dziurowicz utrzymał się na stanowisku prezesa do końca czerwca 1999 roku, kiedy to przegrał wybory na prezesa PZPN i został zastąpiony przez Michała Listkiewicza. Po tej porażce całkowicie wycofał się z działalności w PZPN. W 2001 roku bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego, do którego należał, w okręgu katowickim. Zmarł 21 czerwca 2002 roku w katowickim szpitalu.

---

Oceń: Marian Dziurowicz

---