Kościół Chrystusowy w Sosnowcu

---

Historia

Historia Kościoła Chrystusowego w Sosnowcu sięga roku 1937, kiedy to Konstanty Sacewicz, pochodzący z Kobrynia, osiedlił się w Sosnowcu. Jego żona dołączyła do niego w następnym roku, a oboje zaangażowali się w życie lokalnego zboru baptystycznego, który mieścił się przy ul. Orlej. Choć byli aktywnymi uczestnikami, nigdy nie zostali formalnie członkami tej społeczności. Wciągu tego okresu Sacewicz prowadził również niektóre działania duszpasterskie. Kiedy wybuchła II wojna światowa, małżeństwo zdecydowało się na powrót do Kobrynia, ale ze względu na deportacje na Syberię, postanowili wrócić do Sosnowca.

W czasie okupacji, regularne nabożeństwa odbywały się w prywatnym mieszkaniu jednej z wiernych w dzielnicy Środula. Sytuacja stała się bardziej krytyczna po interwencji niemieckich policjantów 1 stycznia 1941 roku, kiedy to zakazano prowadzenia nabożeństw w języku polskim. W rezultacie, wierni zaczęli spotykać się potajemnie w domu Sacewiczów, a uczestniczyło w nich około 15 osób.

Po wojnie, z początku zborowi zabrakło miejsca do regularnych spotkań. Próby nawiązania kontaktów z Kościołem Chrześcijan Baptystów nie przyniosły efektów, więc w czerwcu 1946 zdecydowano o przystąpieniu do Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych. Konstanty Sacewicz objął stanowisko prezbitera zboru, a nabożeństwa zaczęto odprawiać w zakrystii kościoła ewangelicko-augsburskiego, by później przenieść je do głównej nawy kościoła.

W 1947 roku otwarto placówkę misyjną w Dąbrowie Górniczej, która stała się samodzielnym zborem w 1953 roku. Dzięki działalności sosnowieckiego zboru powstały nowe zbory w Katowicach oraz Rybniku, a także stacje misyjne w Jaworznie, Mysłowicach i Łaziskach Górnych.

W nocy z 19 na 20 września 1950 roku, w wyniku aresztowania 199 ewangelikalnych duchownych, Konstanty Sacewicz został uwięziony. Opiekę nad zborem przejęła jego żona, Ksenia, a pastor został zwolniony po sześciu miesiącach. W 1951 roku rozpoczął działalność chór, którym dyrygował Ferdynand Karel, późniejszy pastor zboru Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w Katowicach. W 1953 roku, zbór stał się częścią Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w PRL.

Od 1 stycznia 1957 roku nabożeństwa odbywały się w kaplicy cmentarnej przy ul. Smutnej, udostępnionej przez parafię ewangelicko-augsburską. W 1975 roku, na mocy decyzji Synodu Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, Konstanty Sacewicz został prezesem Rady ZKE, pełniąc tę funkcję do 1981 roku. Po rozpadzie ZKE w 1988, zbór dołączył do Kościoła Zborów Chrystusowych.

Po śmierci Konstantego Sacewicza 14 marca 1994 roku, pastorem został Zdzisław Skiba, który niestety zmarł tragicznie 31 grudnia 1994. W kwietniu 1995 roku funkcję pełniącego obowiązki pastora objął Dariusz Dominiak, a po nim, od marca 1998 roku, pastorem został Henryk Rother-Sacewicz, który równocześnie w latach 1988-2000 pełnił funkcję zwierzchnika Kościoła Zborów Chrystusowych.

W styczniu 2001 roku społeczność podjęła decyzję o zakupie budynku przy ul. Radosnej 62, a akt notarialny został podpisany 27 kwietnia tego samego roku. Prace remontowe rozpoczęto 6 czerwca 2001 roku, a kaplica na 60-70 miejsc została otwarta 14 października 2001 roku. Niestety, w 2008 roku, w wyniku nieporozumień wewnętrznych, część wiernych postanowiła o niezależnej działalności. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia pastora, opiekę nad społecznością objął Jarosław Ściwiarski, pastor zboru w Dąbrowie Górniczej. W 2011 roku Rada Kościoła Chrystusowego mianowała Daniel Masarczyk na pełniącego obowiązki pastora.

Wraz z rosnącą liczbą wiernych, stary obiekt okazał się niewystarczający. Dlatego w 2016 roku podjęto decyzję o budowie nowego obiektu, który posiadałby 150 miejsc, sąsiadującego z dotychczasową siedzibą. Prace budowlane rozpoczęto 14 marca 2017 roku, a nowa kaplica została otwarta 6 stycznia 2019 roku.

---

Oceń: Kościół Chrystusowy w Sosnowcu

---