Sosnowiecka Szkoła Realna

W inauguracji uczestniczył przedstawiciel Imperium Rosyjskiego, co podkreślało znaczenie tej instytucji w społeczeństwie pod zaborem. Początkowo placówka mieściła się w Pogoni, w zaadoptowanym budynku fabrycznym, co świadczyło o pragmatyzmie ówczesnych organizatorów. Dla uczniów zorganizowano nawet specjalny pociąg, aby ułatwić im dojazd do szkoły, co było nowatorskim rozwiązaniem, szczególnie w tamtych czasach.

W miarę jak liczba uczniów rosła, a program nauczania się rozwijał, Heinrich Dietel postanowił zainwestować w budowę nowego, okazałego gmachu, który miał odpowiedzieć na rosnące potrzeby edukacyjne. Budowa trwała od 1895 do 1898 roku, a projekt przygotował znany architekt Antoni Jabłoński-Jasieńczyk, którego prace charakteryzowały się stylem neorenesansu północnego. Uroczystość otwarcia nowej siedziby szkoły miała miejsce 3 grudnia 1898 r.

Warto zaznaczyć, że Sosnowiecka Szkoła Realna była finansowana przez Rodzinę Dietlów aż do 1915 roku. Choć jej działalność ograniczała się wówczas przez politykę rusyfikacyjną, to zasługi Heinricha Dietla dla rozwoju lokalnej oświaty nie mogą być kwestionowane.

Po zakończeniu działalności Sosnowieckiej Szkoły Realnej, jej budynek został przejęty przez Szkołę Handlową, która później stała się znana jako IV Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica. W 1915 roku formalnie przyznano tradycję szkoły Henryka Dietla Wyższej Szkole Realnej na Sielcu, co później zaowocowało utworzeniem III Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa. Potwierdza to dokument z dnia 6 grudnia 1915 roku, wydany przez niemieckie władze okupacyjne.