Stanisława Gierek

---

Życiorys

Stanisława Gierek była córką Antoniego, pochodzącą z górniczej rodziny. W dniu 10 kwietnia 1937 roku, zawarła związek małżeński z działaczem komunistycznym Edwardem Gierkiem, który w późniejszym czasie stał się I sekretarzem KC PZPR. Ich rodzina powiększyła się o trzech synów: Adama, Zygmunta oraz Jerzego. W okresie między latami 30. a 40. XX wieku, osiedlili się w Belgii, gdzie wyjechali w poszukiwaniu lepszego życia.

Edward Gierek wyróżniał się na tle przywódców bloku wschodniego, będąc jednym z pierwszych, który był fotografowany nie tylko w roli politycznej, lecz także w życiu prywatnym. Jego żona, w rezultacie tej popularności, stała się postacią odegraną w życiu publicznym jako „pierwsza dama”. Jak zauważa historyk Jerzy Eisler, „była to nie tylko «pierwsza dama» w peerelowskiej Polsce, lecz i w całym bloku państw komunistycznych”.

W czasach, gdy jej mąż przewodził partii, pojawiały się liczne plotki na temat Stanisławy. Mówiąc dosłownie, krążyły pogłoski o jej rzekomych wizytach w Paryżu, na zakupy czy też do fryzjera. Ukończyła pracę magisterską, skupiając się na swojej działalności politycznej w Belgii, której broniła pod koniec lat 70. na Wydziale Nauk SpołecznychUniwersytetu Śląskiego. Istnieją jednak kontrowersje na temat jej wykształcenia. Wnuczka Stanisławy, Stanisława Gierek-Ciaciura, twierdzi, że ukończyła tylko sześć klas szkoły podstawowej i nie znała języków obcych.

Mieczysław Rakowski, w swoich dziennikach, opisał, że „Wiluś [Szewczyk] zaklina się, że Stasia [Gierkowa] w październiku ubiegłego roku [1978] obroniła pracę magisterską. Napisała (to znaczy, że ktoś za nią napisał) wspomnienie o swojej pracy politycznej w Belgii. Całość opatrzono tzw. aparatem naukowym i w ten sposób Uniwersytet Śląski nadał jej tytuł magistra”.

W sierpniu 1980 roku, po serii podwyżek w Polsce, miały miejsca strajki, które wstrząsnęły krajem. W obliczu tych wydarzeń, Edward Gierek był rzekomo pod ogromną presją ze strony działaczy partyjnych, by wprowadzić radykalne środki, takie jak blokada Gdańska. Z informacji przekazywanych przez Adama Gierka wynika, że Stanisława namawiały męża do podjęcia z negocjacji ze strajkującymi.

W długim okresie życia Stanisława mieszkała razem ze swoim mężem w Katowicach, w Brynowie, a pod koniec życia osiedliła się w Ustroniu. Ostatnie chwile spędziła w Szpitalu Śląskim w Cieszynie, gdzie zmarła 19 kwietnia 2007 roku. Po jej śmierci, została pochowana na cmentarzu w Sosnowcu, przeżywając męża o sześć lat.

W kwietniu 1978 roku, na podstawie wniosku Egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach, została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Wręczenia tego odznaczenia dokonano w imieniu Rady Państwa PRL przez członka Biura Politycznego KC PZPR Zdzisława Grudnia. Dodatkowo, w 1997 roku, wraz z Edwardem, otrzymała Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie.

---

Oceń: Stanisława Gierek

---