Stefan Wegner


Stefan Wegner, urodzony 14 lipca 1901 roku w Sosnowcu, a zmarły 7 maja 1965 roku w Łodzi, był osobą o niezwykle bogatym dorobku artystycznym. Jako polski malarz wyróżniał się swoją twórczością zarówno w dziedzinie malarstwa, jak i rysunku oraz grafiki.

Wegner był także znakomitym dekoratorem wnętrz, którego prace zdobiły wiele przestrzeni. Jego wkład w sztukę nie ograniczał się jedynie do praktyki artystycznej, ale również obejmował wskazówki teoretyczne, które ukierunkowały wielu młodych artystów. Był nauczycielem akademickim, który inspirował studentów do rozwijania własnych umiejętności artystycznych.

Jego działalność pedagogiczna była równie ważnym aspektem jego życia, w ramach którego mógł przekazywać swoją wiedzę i pasję nowym pokoleniom twórców.

Życie i twórczość

W latach 1922–1927 Stefan Wegner uczęszczał na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie pod okiem wybitnych nauczycieli takich jak Władysław Jarocki, Ignacy Pieńkowski oraz Józef Pankiewicz rozwijał swoje artystyczne umiejętności. W swoich wczesnych dziełach kierował się impresjonizmem, co odzwierciedla jego fascynację światłem i kolorem.

Po zakończeniu studiów, w 1930 roku, Wegner osiedlił się w Łodzi, gdzie rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkołach średnich. Już w 1931 roku nawiązał bliskie więzi z innymi artystami, w tym z Karolem Hillerem oraz Katarzyną Kobro i Władysławem Strzemińskim, którzy wprowadzili go w świat polskiej awangardy. W tamtym okresie aktywnie uczestniczył w działalności Zrzeszenia Artystów Polskich oraz był redaktorem czasopisma Forma. Ponadto, dołączył do grupy artystycznej Plastycy Nowocześni, która wyłoniła się z inicjatywy grupy „a.r.”

Po zakończeniu II wojny światowej, Wegner, wspólnie z Władysławem Strzemińskim oraz innymi prominentnymi artystami, współorganizował Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Łodzi, obecną Akademię Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego. W tej instytucji piastował urząd dziekana, a w latach 1949-50 był rektorem. Jednak po zwolnieniu Strzemińskiego, Wegner złożył pismo o odwołaniu ze stanowiska. Po kilku latach, w 1957 roku, powrócił do wykładów estetyki.

Artysta współprzył z Klubem Młodych Artystów i Naukowców w Warszawie oraz był członkiem grupy „Piąte Koło”. Dodatkowo brał udział w spotkaniach organizowanych przez grupę „Nowa Linia” w Związku Literatów Polskich w Łodzi. Jako jeden z najaktywniejszych działaczy w latach 1957 i 1959 był członkiem organizacyjnym Wystaw Sztuki Nowoczesnej, które odbywały się w warszawskiej Zachęcie.

Stefan Wegner był entuzjastycznym zwolennikiem idei awangardowych. Początkowo jego twórczość oscylowała wokół impresjonizmu, jednak z biegiem czasu, w miarę zdobywania doświadczenia, wykształcił swoją unikalną koncepcję estetyczną, inspirowaną zasadami kubizmu. Skupiał się na budowie przestrzeni oraz na logice przenikania płaszczyzn, co widoczne jest w jego dziełach. Jego twórczość została również wzbogacona nowymi wpływami, w tym abstrakcjonizmem.

Życie prywatne

Żoną Stefana Wegnera była znana artystka – Helena Kowalewicz-Wegner.

Przypisy

  1. JustynaJ. Stasiewicz, LENA. Helena Kowalewicz-Wegner i łódzka szkoła projektowania biżuterii. • Jewelry Design [online], Jewelry Design, 11.10.2016 r. [dostęp 21.08.2023 r.]
  2. Wegner Stefan, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 21.04.2022 r.]
  3. Wegner Stefan - malarz, Polska, baza artystów Agra-Art [online], 29.01.2018 r. [dostęp 29.01.2018 r.]
  4. a b c d Stefan Wegner - W [online], 29.01.2018 r. [dostęp 29.01.2018 r.]
  5. a b Stefan Wegner - DESA Unicum [online], 29.01.2018 r. [dostęp 29.01.2018 r.]

Oceń: Stefan Wegner

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:17