Tomasz Kiesewetter to wybitny polski kompozytor, który na stałe wpisał swoje nazwisko w historię muzyki. Urodził się 8 września 1911 roku w Sosnowcu, a swoje życie zakończył 29 listopada 1992 roku w Łodzi.
Był twórcą muzyki poważnej, filmowej oraz teatralnej, dyrygentem oraz pedagogiem, co sprawiło, że miał istotny wpływ na rozwój kultury muzycznej w Polsce.
Życiorys
W 1936 roku Tomasz Kiesewetter zakończył naukę w Konserwatorium Warszawskim, gdzie miał przyjemność studiować kompozycję pod okiem Piotra Rytla. Uczył się również dyrygentury w klasie Waleriana Bierdiajewa oraz doskonalił swoje umiejętności gry na fortepianie pod kierunkiem Zofii Rabcewiczowej i Margerity Trombini-Kazuro.
W latach 1936–1938 był asystentem Bierdiajewa w klasie dyrygentury, orkiestry i chóru. To właśnie w tym okresie miał możliwość dyrygowania różnymi orkiestrami symfonicznymi w takich miastach jak Warszawa, Kraków, Wilno, Berlin oraz Sztokholm. W 1938 roku uczestniczył w kursie dyrygentury w Mozarteum w Salzburgu. Następnie, między 1938 a 1939 rokiem, pełnił rolę kierownika chóru im. Stanisława Moniuszki oraz zespołów orkiestrowych Polskiego Radia w Łodzi, gdzie także prowadził wykłady w Konserwatorium Heleny Kijeńskiej-Dobkiewiczowej, które obecnie nosi miano Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.
W trakcie II wojny światowej Kiesewetter aktywnie wspierał ruch oporu, stając się częścią walki przeciwko okupacji niemieckiej. Po zakończeniu wojny podjął pracę jako wykładowca w łódzkiej PWSM, dzisiejszej Akademii Muzycznej, gdzie jako profesor nadzwyczajny, od 1959 roku, prowadził wykłady z zakresu kompozycji, dyrygentury, instrumentacji oraz czytania partytur.
W latach 1945–1970 kierował Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej, a także Ludowym Instytutem Muzycznym w Łodzi, oraz orkiestrą łódzkiej PWSM. Przez długi czas pełnił również rolę przewodniczącego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich w Łodzi.
W dniu 18 maja 1946 roku Tomasz Kiesewetter dyrygował Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej, towarzysząc Grażynie Bacewicz podczas prawykonania jej II Koncertu skrzypcowego, który skomponowała rok wcześniej. Zmarł w listopadzie 1992 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się w alei zasłużonych na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi (kwatera XI-43-2).
Ordery i odznaczenia
Listę odznaczeń i orderów Tomasza Kiesewettera przedstawiają następujące wyróżnienia:
- Order Sztandaru Pracy I klasy, nadany w 1985 roku,
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1975 roku,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1964 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, przyznany w 1954 roku,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 28 lutego 1955 roku,
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”,
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi.
Źródło:.
Nagrody
Tomasz Kiesewetter zdobył liczne nagrody, które potwierdzają jego utalentowanie i wkład w polską kulturę muzyczną.
- 1950 – Państwowa Nagroda Artystyczna III stopnia za prace kompozytorskie, oparte na pieśni ludowej, specjalnie za II Suitę Polską i za II Symfonię,
- 1955 – nagroda na II Festiwalu Muzyki Polskiej za Suitę nr 1 Tańce polskie na orkiestrę symfoniczną (1947),
- 1967 – Nagroda I stopnia Ministra Kultury i Sztuki,
- 1968 – nagroda na konkursie chóralnym w Łodzi za pieśń Siedem strof o słowikach (1968) na chór mieszany,
- 1974 – Nagroda I stopnia Ministra Kultury i Sztuki,
- 1975 – nagroda na XVI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za muzykę do Operetki Witolda Gombrowicza,
- 1981 – Nagroda I stopnia Ministra Kultury i Sztuki.
Twórczość
Muzyka poważna
Twórczość Tomasza Kiesewettera w obszarze muzyki klasycznej jest znaczącym elementem jego artystycznej kariery. Wyróżnia się ona głębią emocji oraz oryginalnością, co sprawia, że jego kompozycje są chętnie wykonywane zarówno przez profesjonalnych muzyków, jak i amatorów.
Muzyka teatralna
W kontekście muzyki teatralnej, na podstawie Encyklopedii Teatru Polskiego, można zauważyć, że Kiesewetter przyczynił się do wielu spektakli, gdzie jego dzieła wzbogacały przedstawienia o wyjątkowy wymiar dźwiękowy, dodając im niepowtarzalnej atmosfery.
Muzyka filmowa
W zakresie muzyki filmowej, na podstawie Filmu Polskiego, artysta pozostawił po sobie bogaty dorobek, zrealizował liczne dokumenty i animacje, w tym:
- 1946 – Byliśmy na wczasach – film dokumentalny,
- 1946 – Symbol C – film dokumentalny,
- 1947 – Rybactwo morskie – film dokumentalny,
- 1947 – Wrocław miasto studentów – film dokumentalny,
- 1951 – Walka trwa – film dokumentalny,
- 1951 – Gromada – film fabularny,
- 1953 – Trzy opowieści – film dokumentalny,
- 1953 – Przygody Gucia pingwina – film animowany,
- 1956 – Szkice węglem – film dokumentalny,
- 1962 – Kwiaty z Zalipia – film dokumentalny,
- 1962 – Ballada o królewnie Lilianie – film animowany.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jacek Czyż | Stanisław Woliński | Jan Krzysztofczyk | Marta Bijan | Waldemar Domagała | Dariusz Rekosz | Stanisław Jędryka | Marcin Oleś | Zenon Wasilewski | Stefan Wegner | Paul Godwin | Małgorzata Sznicer | Katarzyna Pierścionek | Roger Karwiński | Janina Kraupe-Świderska | Andrzej Getter | Przemysław Wejmann | Anka Kowalska | Jerzy Porębski (pieśniarz) | Oskar StoczyńskiOceń: Tomasz Kiesewetter