Feliks Lorek, znany również pod wieloma pseudonimami, w tym „Gustaw”, „Janek” oraz „Wagner”, przyszedł na świat 14 maja 1903 roku w Sosnowcu, a zmarł 4 stycznia 1987 roku w Warszawie. Był to prominentny działacz komunistyczny, który w swoim życiu odgrywał znaczącą rolę w strukturach władzy PRL.
W latach 1952–1956 pełnił funkcję posła na Sejm PRL, co świadczy o jego aktywnym udziale w kształtowaniu polityki państwowej. Ponadto, w okresie 1954–1964 był zastępcą członka Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (KC PZPR), co podkreśla jego wpływ na decyzje partyjne.
Feliks Lorek był również I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego (KW) PZPR w Zielonej Górze w latach 1950–1956, co ukazuje jego zaangażowanie w lokalne struktury władzy oraz wyznacza znaczące miejsce w historii polskiej polityki komunistycznej. Jego działalność w tym okresie miała kluczowe znaczenie dla rozwoju regionu i umocnienia wpływów partii w znacznej części Polski.
Życiorys
Feliks Lorek był osobą o znaczącym wpływie na życie polityczne w Polsce w XX wieku. Urodził się jako syn Stanisława i Kunegundy, a jego działalność polityczna miała początek w okresie II Rzeczypospolitej. W 1919 roku przystąpił do Komunistycznej Partii Polski (KPP), a w latach 1932-1934 związał się z KZMP.
W latach 1931–1932 w Moskwie uczęszczał do szkoły partyjnej, co miało kluczowe znaczenie dla jego późniejszej kariery. Po II wojnie światowej, od 1942 roku, był członkiem Polskiej Partii Robotniczej (PPR), a od 1948 roku przynależał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W tym okresie pełnił szereg ważnych funkcji w strukturach partyjnych: w latach 1944-1945 był II sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Białymstoku, a w latach 1945-1946 zastępcą kierownika Wydziału Organizacyjnego KW PZPR w Katowicach.
Przejmując funkcję II sekretarza w Szczecinie w latach 1946-1949, znacząco wpływał na lokalne struktury partyjne. Następnie, w latach 1949–1950, pełnił rolę inspektora Wydziału Organizacyjnego KC PZPR, a w latach 1950-1956 był I sekretarzem KW PZPR w Zielonej Górze. Ważnym momentem w jego karierze było wybranie go na zastępcę członka KC PZPR podczas II Zjazdu PZPR w marcu 1954, co potwierdzało jego znaczącą pozycję w partii do 1964 roku. W latach 1957-1964 ponownie zajmował stanowisko inspektora w Wydziale Organizacyjnym KC PZPR.
Za swoją działalność został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w dniu 18 stycznia 1946 roku. Po zakończeniu swojej aktywności politycznej, Feliks Lorek zmarł i został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze D6-4-27.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- M.P. z 1946 r. nr 31, poz. 59 „w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomienia uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach województwa Śląsko-Dąbrowskiego”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Mirosław Koziura | Kamil Wnuk | Kwiryn Grela | Józef Puta | Anastazy Kowalczyk | Anna Śliwińska | Jerzy Talkowski | Zygmunt Baranowski | Adam Cuber | Jan Antoni Strzelecki | Stanisław Jarząbek | Marian Kania | Grzegorz Kaczmarzyk | Antoni Jędrzejczyk | Antoni Pączek | Stefan Cencek | Arkadiusz Chęciński | Adam Żebrowski | Lucjan Stępień | Lesław WojtasikOceń: Feliks Lorek