Stanisław Piekarczyk

Nauka i edukacja

Stanisław Piekarczyk był wybitnym polskim historykiem, specjalizującym się w badaniach nad średniowieczem.

Urodził się 13 stycznia 1924 roku w Sosnowcu, a zmarł 25 marca 1993 roku.

Życiorys

Studia Stanisława Piekarczyka rozpoczęły się w trudnych czasach II wojny światowej, kiedy to kształcił się na tajnym Uniwersytet Jagielloński. Niestety, jego edukacja została przerwana, gdy w lipcu 1944 roku został zatrzymany w Krakowie. Od 29 lipca 1944 do 11 lutego 1945 przebywał w niemieckim obozie koncentracyjnym Groß-Rosen, co wpłynęło na dalszy rozwój jego kariery akademickiej.

Po zakończeniu wojny udało mu się ukończyć studia i uzyskał dyplom UJ w 1947 roku. Następnie, w 1950 roku, uzyskał stopień doktora, także na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1950 roku pracował w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych, a w 1953 roku otrzymał tytuł kandydata nauk historycznych.

W latach 1953-1956 był związany z Państwowym Wydawnictwem Naukowym, a od 1954 roku pracował w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Początkowo pełnił funkcję zastępcy profesora, a jego kariera rozwijała się szybko. Habilitował się w 1961 roku, zostając profesorem nadzwyczajnym w 1971 roku, a w 1980 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.

Jego osiągnięcia zostały docenione, co znalazło odzwierciedlenie w odznaczeniu Medalem 10-lecia Polski Ludowej, które otrzymał 15 stycznia 1955 roku. Od 1948 roku przynależał do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie pełnił funkcję I sekretarza OOP PZPR na Wydziale Historycznym UW.

Wybrane publikacje

Oto wybrane dzieła Stanisława Piekarczyka, które znacząco wzbogaciły polską historiografię i wiedzę o średniowieczu:

  • Średniowieczny Kraków: rozwój społeczno-gospodarczy i urbanistyczny miasta, Kraków: Wydano z funduszów Min. Kultury i Sztuki 1951,
  • Początki miejskiej opieki społecznej w średniowiecznym Krakowie, Kraków: Towarzystwo Miłośników Historii i Zabytków Krakowa 1952,
  • Studia z dziejów miast polskich w XIII–XIV w.: rola miast w walce o zjednoczenie ziem polskich i we wcześniejszym okresie monarchii stanowej do 1370 r., Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1955,
  • Studia nad rozwojem struktury społeczno-gospodarczej wczesnośredniowiecznej Szwecji, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1962,
  • O społeczeństwie i religii w Skandynawii VIII–XI, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1963,
  • Chrzest Polski: legenda i prawda historyczna, Warszawa: Ogólnopolski Komitet Frontu Jedności Narodu 1966,
  • (przekład i wstęp) Ingvar Andersson, Dzieje Szwecji, przeł., wstępem i przypisami opatrzył Stanisław Piekarczyk, Warszawa: PWN 1967,
  • Barbarzyńcy i chrześcijaństwo: konfrontacje społecznych postaw i wzorców u Germanów, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1968,
  • (wstęp) Armin Tuulse, Skandynawia romańska: zabytki architektury i sztuki Danii, Norwegii i Szwecji, wstęp do wyd. pol. napisał Stanisław Piekarczyk, tł. Witold Jeszke, Warszawa: Arkady 1970,
  • Historia, kultura, poznanie: książka propozycji, Warszawa: PWN 1972,
  • Mitologia germańska, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1979,
  • W średniowiecznej rzeczywistości, Warszawa: „Iskry” 1987.

Przypisy

  1. Tadeusz Rutkowski, Na styku nauki i polityki. Uniwersytet Warszawski w PRL 1944–1989, [w:] Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego po 1945, red. Piotr M. Majewski, Warszawa 2016 r., s. 495.
  2. Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007 r., s. 473–474, przyp. 28.
  3. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15.01.1955 r. Nr 0/176 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Oceń: Stanisław Piekarczyk

★★★★★
Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:17