Tadeusz Morawski (elektronik)

---

Życiorys

Tadeusz Morawski był synem Józefa i Sabiny. W 1957 roku ukończył Technikum Łączności nr 1 w Warszawie. Następnie zdobył dyplom magistra inżyniera elektroniki na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej w 1963 roku.

W tym samym roku rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki w Instytucie Radioelektroniki, który znajduje się na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych. W 1966 roku, po ukończeniu studiów na Wydziale Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskał dyplom magistra matematyki.

W 1970 roku obronił pracę doktorską, której temat brzmiał: Określenie rozkładu pola elektrycznego w rezonatorach obciążonych skupioną pojemnością przy pomocy metody perturbacji. Trzy lata później, w 1973, uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy noszącej tytuł: Nowe zastosowania metody małych zaburzeń w miernictwie mikrofalowym. W 1980 roku Tadeusz Morawski uzyskał tytuł profesora, a od 1993 był profesorem zwyczajnym.

W ciągu swojej kariery naukowej był członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz life senior member of Institute of Electrical and Electronics Engineers. W latach 1990–2011 pełnił funkcję członka Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk, a w latach 1996–2004 przewodniczył Sekcji Mikrofal oraz był członkiem prezydium tego komitetu.

W swojej karierze zawodowej, w latach 1978–1981, Morawski pełnił rolę wicedyrektora ds. dydaktycznych w Instytucie Radioelektroniki, natomiast od 1981 do 1996 roku był dyrektorem tej instytucji. Od 1981 do 2005 roku kierował Zakładem Techniki Mikrofalowej i Radiolokacyjnej. Był także członkiem Stowarzyszenia Autorów Polskich.

Tadeusz Morawski spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. A 38, rząd 4, miejsce 7).

Działalność naukowa

Zainteresowania badawcze Tadeusza Morawskiego skoncentrowane były głównie na technice mikrofalowej. Obejmowały one zarówno polowe, jak i obwodowe metody analizy układów mikrofalowych, a także różnorodne metody pomiaru, które prowadziły do projektowania i konstruowania zaawansowanych urządzeń. W ramach swojej działalności naukowej opracował on m.in. teorię niezmienników, która znalazła liczne zastosowania w miernictwie mikrofalowym. Dodatkowo, Morawski wprowadził nową klasę obwodów – wielowrotniki quasiodwracalne.

W ciągu swojej kariery naukowej był autorem i współautorem siedmiu książek oraz monografii naukowych, a także ponad dwustu publikacji i dwudziestu patentów. W szczególności wyróżniają się następujące monografie:

• Tadeusz Morawski – Zastosowanie transformacji impedancji do badania obwodów mikrofalowych (PWN – 1976),
• Tadeusz Morawski, Józef Modelski – Mikrofalowe modulatory i przesuwniki fazy z diodami półprzewodnikowymi (PWN – 1984).

Od 1963 roku Morawski prowadził również zajęcia dydaktyczne w zakresie Teorii pola elektromagnetycznego, obecnie znanych jako Pola i fale elektromagnetyczne. Był uznawanym w kraju autorem podręczników dla studentów kierunków Elektronika i Telekomunikacja dotyczących tej tematyki. Udało mu się wypromować dwudziestu dwóch doktorów, co świadczy o jego wkładzie w kształcenie przyszłych pokoleń inżynierów.

Tadeusz Morawski został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej, co potwierdza jego znaczenie w polskim środowisku akademickim.

Działalność hobbystyczna

Tadeusz Morawski był najbardziej wpływowym polskim twórcą palindromów, który zasłynął ze swojej niezwykłej pasji i twórczości w tym unikalnym zakresie. W swojej karierze literackiej opublikował piętnaście książek, które zawierają jego oryginalne palindromy. Wśród tych publikacji znajduje się siedem autorskich zbiorów, w których prezentowane są nowe, kreatywne przykłady tego gatunku.

W 2007 roku założył Muzeum Palindromów, które mieści się w Nowej Wsi koło Serocka. To wyjątkowe miejsce stanowi hołd dla jego twórczości oraz dla fascynacji palindromami. Dwa lata później, w 2011 roku, w Alei Przyjaciół Nowej Wsi odsłonięto tablicę, która dokumentuje jego liczne osiągnięcia i wkład w rozwój tej sztuki słownej.

Mimo że Morawski był znany przede wszystkim jako twórca literacki, był również stałym wykładowcą Sympozjum Wilga, które organizowane jest przez WEiTI PW. Jego wykłady przyciągały licznych entuzjastów, którzy pragnęli zgłębić tajniki palindromów i związanych z nimi technik twórczych.

Publikacje

Naukowe

Wśród kluczowych osiągnięć Tadeusza Morawskiego można wymienić jego publikacje naukowe, które mają znaczący wpływ na rozwój teorii pola elektromagnetycznego. Do najważniejszych prac należy:

• Tadeusz Morawski, Wojciech Gwarek – Teoria pola elektromagnetycznego (WNT – 1978),
• zbiorowa praca pod redakcją Tadeusza Morawskiego – Zbiór zadań z teorii pola elektromagnetycznego (WNT – 1990),
• Tadeusz Morawski, Wojciech Gwarek – Pola i fale elektromagnetyczne (WNT – 1998),
• Tadeusz Morawski, Jolanta Zborowska – Pola i fale elektromagnetyczne – Zbiór zadań (Oficyna Wydawnicza PW – 2005).

Palindromy

Poza osiągnięciami w dziedzinie nauki, Tadeusz Morawski jest znany z licznych publikacji dotyczących palindromów. Poniżej przedstawiamy wybrane tytuły:

• Gór ech chce róg (2005),
• Zagwiżdż i w gaz (2006),
• Zaradny dynda raz (2007),
• Żartem dano nadmetraż (2008),
• Raz czart – raz czar (2009),
• Elf układał kufle (2011),
• A guru ruga (2012),
• Może jeż łże jeżom (2007) – zawiera fraszki różnych autorów z palindromami Tadeusza Morawskiego,
• Kobyła ma mały bok (2008) – książka opisująca historię polskich palindromów,
• Aga naga (2009) – antologia palindromów erotycznych,
• A kilku tu klika (2010) – publikacja dla młodzieży z palindromami i innymi zabawami słownymi,
• Wór mrów (2010) – zbiór felietonów z palindromami, które ukazywały się w miesięczniku „Notatnik Satyryczny” w latach 2009–2010,
• Palindromy.pl – Antologia (2010) – wybór palindromów z wcześniejszych książek z okazji piątej rocznicy wydania pierwszej publikacji oraz powstania strony internetowej,
• Trafili, popili, fart (2011) – antologia polskich palindromów pijackich,
• Listy palindromisty (2011) – opis wydarzeń związanych z cyklem ponad 150 wykładów na temat palindromów, które prowadził T. Morawski,
• 72 palindromy na wesoło (2012) – książka wydana z okazji 72. urodzin autora, zawierająca 72 ilustrowane palindromy,
• Nawijaj Iwan (2013) – publikacja zawierająca ponad 1000 palindromów na różne tematy oraz wierszyki innych autorów z palindromami T. Morawskiego.

---

Oceń: Tadeusz Morawski (elektronik)

---