Włodzimierz Lorenc

Włodzimierz Janusz Lorenc, urodzony 27 stycznia 1951 roku w Sosnowcu, to wybitny polski filozof oraz profesor doktor habilitowany nauk filozoficznych. Jego bogata kariera akademicka wiąże się z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie pełni rolę profesora i pracuje w Instytucie Filozofii.

Specjalizuje się w Zakładzie Historii Filozofii Współczesnej na Wydziale Filozofii i Socjologii UW, co potwierdza jego zaangażowanie w rozwój oraz naukę w dziedzinie filozofii. Jego prace mają znaczący wpływ na współczesną refleksję filozoficzną, a jego wiedza jest cenna zarówno dla studentów, jak i dla badaczy w tej dziedzinie.

Krótka biografia

Włodzimierz Lorenc jest synem pułkownika Wojska Polskiego Tadeusza Lorenca. Po ukończeniu studiów na Politechnice Warszawskiej, gdzie kształcił się na Wydziale Inżynierii Budowlanej, zaangażował się w projektowanie szosy lubelskiej DK17. Po tym doświadczeniu, Lorenc zdecydował się na dalszą edukację, co zaowocowało odbyciem 5-letnich studiów doktorskich na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego.

W drugiej połowie lat 80. XX wieku, stał się jednym z kluczowych uczestników głośnej dyskusji filozoficznej, w której brał udział obok Marka J. Siemka. Tematem rozmów było dziedzictwo filozoficzne Györgya Lukácsa, w trakcie której Lorenc bronił lukácsowskiego stanowiska z Wprowadzenia do ontologii bytu społecznego, stając w opozycji do koncepcji przedstawionej w Historii i świadomości klasowej.

Po dwuletnim przewodzie, dnia 28 października 1996 roku, obronił rozprawę habilitacyjną, która nosiła tytuł Hegel i Derrida. Filozofia w wersji radykalnej. W roku 2003 zdobył tytuł profesora nadzwyczajnego, a w grudniu 2011 roku Prezydent RP odznaczył go tytułem naukowym profesora nauk humanistycznych.

Od roku 1975 jest szczęśliwie żonaty, a jego małżonka, Iwona Lorenc, również pełni rolę profesora na Wydziale Filozofii UW. W wolnych chwilach Lorenc rozwija swoją pasję do długich wypraw wysokogórskich, jeżdżąc na nartach oraz rowerze. Poza tym, jego zainteresowania obejmują malarstwo, historię sztuki i dawną ceramikę.

Zakres kompetencji

Włodzimierz Lorenc specjalizuje się w szerokim zakresie tematów, które mają kluczowe znaczenie dla współczesnych badań filozoficznych.

fenomenologia,
hermeneutyka,
klasyczna filozofia niemiecka,
postmodernizm,
problematyka humanizmu.

Książki z dorobku naukowego

W dorobku naukowym Włodzimierza Lorenca można znaleźć szereg dzieł, które znacząco przyczyniły się do rozwoju współczesnej myśli filozoficznej. Oto niektóre z najważniejszych publikacji:

Spór o naturę filozofii a uniwersalizm. Od Kanta do Marksa – Warszawa 1991,
Hegel i Derrida. Dwie koncepcje filozofii radykalnej – Warszawa 1994,
W poszukiwaniu filozofii humanistycznej. Heidegger, Levinas, Foucault, Rorty, Gadamer – Warszawa 1998,
Hermeneutyczne koncepcje człowieka. W kręgu inspiracji heideggerowskich – Warszawa 2003, ISBN 83-7383-013-8,
Hermeneutyczne koncepcje człowieka. Dilthey, Misch, Bollnow – Warszawa 2008, ISBN 978-83-7383-275-6,
Filozofie skończoności – Warszawa 2016, ISBN 978-83-235-2062-7,
Filozofia hermeneutyczna Inspiracje, klasycy, radykalizacje – Warszawa 2020, ISBN 978-83-235-3879-0,
W miejsce religii. Ku filozofii nadziei radykalnej – Warszawa 2021, ISBN 978-83-235-5053-2.

Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":

Oceń: Włodzimierz Lorenc

★★★★★

Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:5