Kazimierz Reicher, znany również pod pseudonimami „Gryf” oraz „Pomian”, to postać o bogatej biografii, z której wiele można się nauczyć o polskim duchu oporu w trudnych czasach. Urodził się 22 października 1892 roku w Sosnowcu, a jego życie zakończyło się tragicznie 4 lipca 1944 roku.
Był nie tylko przedsiębiorcą, ale także aktywnym działaczem w polskim ruchu oporu podczas II wojny światowej. Jego działalność w tym okresie na zawsze wpisała się w historię Polski, ukazując, jak ważne jest zaangażowanie społeczne i patriotyczne w obliczu zagrożeń.
Życiorys
Kazimierz Reicher przyszedł na świat 22 października 1892 roku w Sosnowcu, w rodzinie o żydowskich korzeniach. Był potomkiem Stanisława oraz Marii z Perlmutterów. W 1914 roku, razem z bratem Michałem, postanowił przyjąć chrzest w kościele św. Stanisława w Czeladzi. Następnie ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie w Birmingham. Po zakończeniu edukacji, w 1918 roku, zaciągnął się do wojska i trafił do 3 pułku ułanów śląskich. Po krótkim czasie pracy w przemyśle, zajął się prowadzeniem gospodarstwa ogrodniczego w Ołtarzewie.
Był osobą niezwykle zaangażowaną w działalność społeczną w regionie Ołtarzewa oraz Ożarowa Mazowieckiego. Pełnił funkcję wiceprezesa i wraz z innymi osobami współtworzył Ochotniczą Straż Pożarną w Ożarowie Mazowieckim. Dodatkowo, był współwłaścicielem majątku w Ożarowie, w tym także dworku.
Na przełomie 1939 roku, obok Zygmunta Holewińskiego i księdza Stanisława Wierzbicy, stanął w grupie zorganizowanej do walki z okupantem. W lutym 1940 roku dołączył do sztabu VII Rejonu „Jaworzyn” VII Obwodu „Obroża” w ramach Związku Walki Zbrojnej Armii Krajowej. Przyjął pseudonim „Gryf”, ale znany był również jako „Pomian”. Ponadto, pełnił funkcję redaktora w konspiracyjnym, lokalnym piśmie „Wiadomości Podwarszawskie”. W jego gospodarstwie przez pewien czas działała maszyna drukarska, która ostatecznie została przeniesiona do domu Zygmunta Holewińskiego.
W dworku, będącym współwłasnością, funkcjonowała tajna radiostacja oraz znajdował się magazyn z bronią. Jak zaznacza Izabella Olędzka-Graffstein:
Zaangażowanie Kazimierza Reichera w walkę z okupantem i odwagę należy podziwiać tym bardziej, że wygląd jego mógł zdradzać pochodzenie semickie.
Gestapo zdołało natrafić na jego ślad, jednak Kazimierz był wcześniej informowany o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Od 1942 roku ukrywał się kolejno w Warszawie, a następnie w Kazimierzu Dolnym, u przyjaciela rodziny prof. Antoniego Michalaka. Niestety, tam również został rozpoznany i zdradzony przez ogrodnika, który pracował w Zakładzie Ogrodniczym Girdwoyna w Ołtarzewie. Tragicznie, podczas nocy z 3 na 4 lipca 1944 roku, został rozstrzelany przez hitlerowców. Według przekazów z rodziny Reicherów, został zidentyfikowany przez osobę, która krótko pracowała w Zakładzie Girdwoyna, co doprowadziło do jego śmierci; jego ciało zostało wrzucone do rzeki.
Odznaczenia
W uznaniu zasług, odznaczenia zostały przyznane pośmiertnie przez dowództwo Armii Krajowej w Londynie.
- Medal Wojska,
- Krzyż Armii Krajowej,
- Krzyż Walecznych.
Przypisy
- a b Kazimierz Reicher (1892-1944) – konspiracyjna działalność i śmierć – Wirtualne Muzeum Ożarów Mazowiecki [online] [dostęp 04.05.2023 r.] (pol.).
- a b Kazimierz Reicher (1892-1944) – życie – Wirtualne Muzeum Ożarów Mazowiecki [online] [dostęp 04.05.2023 r.] (pol.).
- Walka mieszkańców Ożarowa z okupantem. Lech Sedlaczek (red.). Warszawa: Komisja Historyczna Koła nr 7 „Jaworzyn” Okręgu Warszawa – Powiat, światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, 1998, s. 41.
- Walka mieszkańców Ożarowa z okupantem. Lech Sedlaczek (red.). Warszawa: Komisja Historyczna Koła nr 7 „Jaworzyn” Okręgu Warszawa – Powiat, światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, 1998, s. 50.
- a b Walka mieszkańców Ożarowa z okupantem. Lech Sedlaczek (red.). Warszawa: Komisja Historyczna Koła nr 7 „Jaworzyn” Okręgu Warszawa – Powiat, światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, 1998, s. 285.
- Biogram Michała Reichera – brata Kazimierza. [dostęp 18.09.2013 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Dobromiła Kulińska | Józef Dąbrowski (działacz robotniczy) | Karol Rodek | Janina Okrągły | Adam Kruczkowski | Zbigniew Podraza | Adam Bernatowicz | Edward Gierek | Feliks Chiczewski | Tomasz Turowski | Bolesław Kongul | Zdzisław Gorczyca | Jan Flak | Paweł Targosz | Elżbieta Pierzchała | Danuta Bartosiewicz | Teodor Palimąka | Jacek Buchacz | Jan Przemsza-Zieliński | Zdzisław DorobiszOceń: Kazimierz Reicher