Teodor Palimąka

---

Działalność partyjno-zawodowa

Teodor Palimąka wychował się w robotniczej rodzinie. Już od lat 30. XX wieku aktywnie uczestniczył w życiu politycznym, stając się członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polski. Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku, wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a w 1948 roku przeszedł do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W trudnych czasach powojennych, od 1945 do 1950 roku, pracował w budownictwie, w Katowicach oraz w Hucie Pokój w Nowym Bytomiu. Jego kariera zawodowa zaczynała się na stanowisku pracownika fizycznego, a z czasem awansował na kierownika działu.

W 1950 roku Teodor Palimąka został przeniesiony do Warszawy, gdzie zajął stanowisko w Wydziale Kadr Komitetu Centralnego PZPR. W latach 1954–1958 kształcił się w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. Równocześnie zdobył wykształcenie na Uniwersytecie Warszawskim.

W ciągu swojej kariery zajmował różne stanowiska w centralnych instytucjach partyjnych. Od 1958 do 1959 roku był starszym instruktorem w Centralnej Radzie Związków Zawodowych, a następnie przez dwa lata pracował jako starszy inspektor w Wydziale Kadr KC PZPR. W kolejnych latach pełnił rolę inspektora oraz zastępcy kierownika Wydziału Organizacyjnego KC PZPR. Od 1970 do 1972 roku był kierownikiem Biura Spraw Kadrowych Komitetu Centralnego PZPR, mając znaczący wpływ na obsadę kluczowych stanowisk w partii.

Od stycznia 1972 do kwietnia 1980 roku, Teodor Palimąka kierował Wydziałem Administracyjnym KC PZPR, który miał za zadanie nadzorować obszary związane z wojskiem, bezpieczeństwem, sądownictwem oraz relacjami między państwem a kościołem. Jego doświadczenie i zaangażowanie zaowocowały wyborami do centralnych władz partyjnych podczas kolejnych zjazdów PZPR. Był członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR na IV (1964) oraz V (1968) Zjeździe, a także zajmował miejsce w Komitecie Centralnym PZPR na VI (1971) oraz VII (1975) Zjeździe.

W dniu 22 kwietnia 1980 roku, w wyniku decyzji Rady Państwa PRL, został mianowany ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w Syryjskiej Republice Arabskiej. Jednakże, mimo formalnego mianowania, pełnił tę funkcję zaledwie przez cztery miesiące, nigdy jednak nie objął jej w sposób oficjalny.

Śmierć

7 września 1980 roku w Gubinie zmarł Teodor Palimąka, kiedy to zamierzał wziąć udział w przysiędze wojskowej swojego pasierba. Jego pogrzeb odbył się 10 września 1980 roku, a miejsce spoczynku to Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie, gdzie został pochowany w kwaterze A4-tuje-19.

W ceremonii pogrzebowej uczestniczyli przedstawiciele najwyższych władz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w tym ówczesny I sekretarz KC PZPR, Stanisław Kania, a także wicepremier Stanisław Kowalczyk. Wśród obecnych był również sekretarz KC PZPR Emil Wojtaszek oraz przewodniczący Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR, Jerzy Muszyński.

Odznaczenia

Teodor Palimąka, wybitna postać w historii Polski, został odznaczony licznymi nagrodami i wyróżnieniami, które odzwierciedlają jego zaangażowanie oraz osiągnięcia.

• Order Sztandaru Pracy I klasy,
• Order Sztandaru Pracy II klasy,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal 30-lecia Polski Ludowej,
• Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”,
• Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”,
• Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”,
• Honorowa Odznaka 30-lecia PPR (1972),
• inne medale i odznaczenia.

Jego osiągnięcia są przykładem oddania dla kraju oraz znaczącego wkładu w rozwój społeczny.

---

Oceń: Teodor Palimąka

---