Roman Śliwa

---

Życiorys

Roman Śliwa był synem Wincentego Śliwy oraz Bronisławy Suwały. Po ukończeniu podstawowej edukacji, zdobywał dalszą wiedzę dzięki lokalnemu nauczycielowi. W bardzo młodym wieku zajął się pracą jako pastuch, a potem kontynuował jako robotnik rolny od 14 roku życia. W późniejszych latach zatrudnił się jako pomocnik maszynisty w kopalni „Mortimer”. W 1923 roku wziął aktywny udział w strajku górników, a rok później dołączył do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej (KZMP), obejmując stanowisko sekretarza lokalnej komórki tej organizacji. W 1925 roku znalazł się na czołowej pozycji w młodzieżowej sekcji KZMP w Zagłębiu Dąbrowskim.

Jego zaangażowanie w akcje strajkowe doprowadziło do zwolnienia go z zatrudnienia. W 1926 roku został aresztowany podczas wiecu politycznego i skazany na dwa lata pozbawienia wolności. Czas ten spędził w Będzinie oraz Piotrkowie Trybunalskim, gdzie miał okazję poznać Aleksandra Zawadzkiego oraz Zenona Nowaka. Po zakończeniu odsiadki w 1928 roku, Roman został powołany do zasadniczej służby wojskowej w 1 Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu, gdzie nawiązał cenne kontakty z Wydziałem Wojskowym KC KPP, określanym jako „wojskówka” KPP.

Po dwóch latach służby, wrócił do Zagłębia, gdzie kontynuował działalność w strukturach partyjnych związanych z wojskiem, zarobkując jednocześnie w browarze w Będzinie. Jednakże jego aktywność w organizowaniu związków zawodowych doprowadziła do zwolnienia z pracy. W lipcu 1931 roku udał się do ZSRR, aby podjąć specjalne szkolenie w Wyższej Szkole Wojskowo-Politycznej. Od stycznia 1932 roku, powracając do kraju, kontynuował działalność w Zagłębiu Dąbrowskim, Górnym Śląsku oraz w Krakowie.

W 1932 roku został aresztowany w Krakowie, a po dwóch latach skazany na 12 lat więzienia za „działalność komunistyczną względnie szpiegowską”. Agresja III Rzeszy na Polskę w 1939 roku umożliwiła mu ucieczkę z więzienia w Rawiczu. Wraz z Marianem Buczkiem dotarł do Warszawy, gdzie bronił stolicy, wstępując do Robotniczej Brygady Obrony Warszawy. Po kapitulacji stolicy pod koniec września 1939 roku, Roman udał się do Brześcia nad Bugiem, gdzie znalazł zatrudnienie na kolei i rozpoczął współpracę z NKWD.

W 1941 roku został przeniesiony do Moskwy, gdzie został członkiem Pierwszej Grupy Inicjatywnej Polskiej Partii Robotniczej. 26 września 1941 roku samolot transportujący tę grupę rozbił się tuż po starcie. 6 stycznia 1942 roku, po powietrznym zrzucie na teren powiatu koneckiego, z ramienia kierownictwa PPR udał się na teren Zagłębia Dąbrowskiego oraz Górnego Śląska. W Krakowie, współpracując ze Stanisławem Ziją, prowadził rozmowy z kierownictwem organizacji „Polska Ludowa”, co przyczyniło się do organizacji struktur PPR oraz oddziałów Gwardii Ludowej.

Jednak w obliczu mobilizacji znacznych sił niemieckich w celu ujęcia organizatorów lewicowego ruchu oporu, Roman Śliwa został zmuszony do przeniesienia się do województwa krakowskiego, gdzie od lipca 1942 roku pełnił rolę dowódcy IV Obwodu Gwardii Ludowej. Został jednak aresztowany przez reżim okupacyjny 15 lutego 1943 roku i osadzony w więzieniu na Montelupich w Krakowie. Po ponad półrocznym, ciężkim śledztwie, Roman zapadł na poważną chorobę nerek i zapalenie stawów.

1 października 1943 roku trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie otrzymał numer 152942. W obozie nawiązał kontakty z innymi więźniami oraz jeńcami radzieckimi, planując masową ucieczkę, której jednak nie udało mu się zrealizować – został zamordowany. Został zastrzelony przez komendanta krematorium Moll, w pobliżu krematorium. W czasie okupacji niemieckiej stracił życie również jego pięciu braci, w tym Józef, żołnierz Armii Ludowej, który zginął podczas walk pod Olkuszem 14 listopada 1943 roku.

Ordery i odznaczenia

Wśród odznaczeń, które otrzymał Roman Śliwa, szczególne miejsce zajmuje Order Krzyża Grunwaldu II klasy. Przyznano go za wybitny udział w walce konspiracyjnej oraz w działalności partyzanckiej przeciwko najeźdźcy hitlerowskiemu. Odznaczenie to zostało nadane na mocy postanowienia Prezydenta RP w 1948 roku.

Upamiętnienie

W jesieni 1943 roku, na polecenie dowództwa Okręgu Miechów, Józef Saturn podjął istotne działania, które doprowadziły do utworzenia batalionu Gwardii Ludowej im. Webera. Co ważne, batalion ten został nazwany na cześć Romana Śliwy, wykorzystując jego przydomek, co stanowi symboliczne upamiętnienie tej postaci.

Dla upamiętnienia Romana Śliwy, jego imieniem oznaczono także szkołę podstawową w Sosnowcu, co dodatkowo świadczy o znaczeniu oraz wpływie, jaki wywarł na lokalną społeczność.

---

Oceń: Roman Śliwa

---