Stanisław Ulanowski

Rozpoczynając swoją karierę, pracował jako robotnik w Kopalni Węgla Kamiennego „Kazimierz”. W 1929 roku podjął decyzję o emigracji do Francji, gdzie wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej. Jego zaangażowanie w działalność partii doprowadziło do uczestnictwa w trzyletnim szkoleniu partyjnym w ZSRR. Jako ochotnik brał udział w hiszpańskim konflikcie zbrojnym, będąc jednym z pierwszych 36 ochotników, którzy 8 września 1936 roku przyczynili się do utworzenia kompanii ciężkich karabinów.

Po sformowaniu batalionu im. Jarosława Dąbrowskiego, Ulanowski objął dowództwo na mocy decyzji z dnia 24 października 1936 roku, a później pełnił funkcję adiutanta po objęciu dowództwa przez Józefa Strzelczyka. W trakcie swojej służby na froncie hiszpańskim doznał dwóch ran, co świadczy o jego odwadze i niezłomności.

Podczas II wojny światowej, Ulanowski był aktywnym członkiem francuskiego komunistycznego ruchu oporu. Niestety, jego próba przedostania się do Polski zakończyła się aresztowaniem, a późniejsze osadzenie w obozie Gross-Rosen doprowadziło do jego śmierci. Historia Stanisława Ulanowskiego to opowieść o determinacji i poświęceniu w obliczu przeciwności losu.