Ryszard Dyja

Po zakończeniu II wojny światowej Ryszard Dyja kontynuował edukację w Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Prusa w Sosnowcu, gdzie odgrywał aktywną rolę w samorządzie uczniowskim. Już w czasach szkolnych wyróżniał się nieprzeciętnymi umiejętnościami sportowymi, które obejmowały grę w tenisa stołowego oraz piłce nożnej, reprezentując RKU Sosnowiec. W 1951 roku z powodzeniem zdał maturę, a trzy lata później ukończył Studium Dziennikarskie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

Po zakończeniu studiów Ryszard Dyja rozpoczął współpracę z katowickim „Wieczorem”, gdzie publikował swoje felietony. Przez lata 1953–1968 był twórcą licznych audycji sportowych w Polskim Radiu. W okresie od 1968 do 1988 roku pełnił funkcję szefa Naczelnej Redakcji Programów Sportowych TVP, gdzie trzykrotnie był na czołowej pozycji w redakcji. Jego zdolności organizacyjne oraz pasja do sportu sprawiły, że wokół niego gromadzili się utalentowani entuzjaści, w tym między innymi Dariusz Szpakowski oraz Feliks Żmuda.

Ryszard Dyja był nie tylko utalentowanym organizatorem, ale również utalentowanym sprawozdawcą, mającym na swoim koncie relacje z wielu znaczących imprez sportowych. Wśród nich wymienić można olimpiady w Rzymie, Tokio, Meksyku, Innsbrucku oraz Sapporo, a także mistrzostwa świata w piłce nożnej w RFN, Argentynie i Meksyku, jak i rajdy Monte Carlo.

Oprócz kariery dziennikarskiej, Dyja był autorem wielu książek, w tym znanej publikacji „Czas narodzin i czas umierania” z 1999 roku, która jest wspomnieniem o najbardziej rozpoznawalnym polskim komentatorze, Janie Ciszewskim. Ponadto, zrealizował ponad 40 filmów i reportaży dotyczących sportu, co podkreśla jego wszechstronność oraz zaangażowanie w tę dziedzinę.

Ryszard Dyja zmarł 2 października 2002 roku we wsi Pluski, w pobliżu Olsztynka. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na warszawskich Powązkach, gdzie został pochowany w kwaterze 247, rządzie 2, grobie 4.