Witold Frydrych

W 1948 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Malarstwa w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Hanny Rudzkiej-Cybisowej. Przeprowadził się na Wybrzeże w 1949 roku, gdzie zyskał nowe inspiracje artystyczne. W 1951 roku rozpoczął pracę w gdańskiej uczelni jako asystent znanej artystki, Krystyny Łady-Studnickiej.

Od 1963 roku był odpowiedzialny za prowadzenie Studium Pedagogicznego w swojej macierzystej uczelni. W swoich początkowych latach twórczości, Frydrych stawiał na sztukę przedstawieniową, obejmującą martwą naturę, pejzaż oraz sceny rodzajowe. Uczony w gdańskiej PWSSP, przynależał do konwencji szkoły sopockiej, co znalazło swoje odbicie w jego pracach.

Jednak przełom w jego twórczości nastąpił po 1957 roku, kiedy to artysta zdecydował się na eksplorację czystej abstrakcji, co zdefiniowało jego dalsze życie artystyczne. Frydrych miał okazję prezentować swoje dzieła podczas wystaw indywidualnych w Sopocie (w latach 1956 i 1964), Warszawie (1965) oraz Krakowie (1966).

Po jego śmierci w 1970 roku, zorganizowano wystawę monograficzną jego prac w Muzeum Pomorskim, które obecnie nosi nazwę Muzeum Narodowe w Gdańsku. Warto również wspomnieć, iż Witold Frydrych oraz jego żona, Kazimiera z d. Zając (ur. 20.12.1921 w Zakliczynie, zm. 3.03.2013 w Gdańsku), spoczywają na Cmentarzu parafialnym w Sopocie, w Sektorze: C4, Rząd: 8, Nr grobu: 19.