Jadwiga Maziarska


Jadwiga Maziarska urodziła się 20 lipca 1913 roku w Sosnowcu, a swoje ostatnie dni spędziła w Krakowie, gdzie zmarła 24 sierpnia 2003 roku.

Była uznaną polską malarką, której prace zyskały uznanie w artystycznym środowisku Krakowa.

Życiorys

Jadwiga Maziarska rozpoczęła swoją drogę edukacyjną na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, jednakże po zaledwie roku postanowiła zrezygnować z studiów prawniczych. W 1933 roku podjęła nowe wyzwanie, zapisując się na studia artystyczne w Prywatnej Szkole Malarskiej Alfreda Terleckiego w Krakowie. Przez kolejne lata, aż do 1939 roku, kontynuowała naukę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie jej nauczycielami byli znani artyści, tacy jak Władysław Jarocki, Stefan Filipkiewicz oraz Ignacy Pieńkowski.

W czasie studiowania, Maziarska zaangażowała się w życie polityczne, stając po stronie skrajnej lewicy. Po zakończeniu II wojny światowej dołączyła do krakowskiej Grupy Młodych Plastyków i w 1957 roku wzięła udział w reaktywacji Grupy Krakowskiej. Artystka brała również udział w Wystawach Sztuki Nowoczesnej, które miały miejsce w Krakowie w latach 1948-1949 oraz w Warszawie w 1957 i 1959 roku. Na tych wystawach prezentowała swoje obrazy abstrakcyjne oraz formy przestrzenne.

W okresie socrealizmu spróbowała zgłosić swój obraz „W stalowni” na I Ogólnopolską Wystawę Plastyki, jednak został on odrzucony, gdyż nie spełniał wymagań ówczesnych norm artystycznych. To doświadczenie zniechęciło ją do powrotu do malarstwa figuratywnego. Od 1946 roku zaczęła wprowadzać innowacje, eksperymentując z tkaninami w swoim malarstwie i tworząc aplikacje. Na swoich pracach nakładała grube warstwy farby, co stało się jej znakiem rozpoznawczym.

W 1948 roku miała okazję wziąć udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej. Rozwijając swoje techniki, w 1954 roku zaczęła dodawać stearynę do farb olejnych, a w latach siedemdziesiątych ograniczyła paletę kolorystyczną, często ograniczając się do czerni i bieli. Jednak w kolejnej dekadzie, latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, Maziarska powróciła do jaskrawszej kolorystyki, co na nowo ożywiło jej twórczość.

Swoje prace prezentowała również na wystawach Grupy Zagłębie w 1957 i 1967 roku. Warto również wspomnieć, że artystka zajmowała się tworzeniem scenografii dla teatru lalkowego w Opolu. W 2001 roku otrzymała prestiżową nagrodę im. Jana Cybisa, a w 2009 roku zorganizowano jej wystawę monograficzną w Centrum Sztuki Współczesnej w Zamku Ujazdowskim w Warszawie, która zyskała duże uznanie.

Osobiste życie Maziarskiej jest równie interesujące jak jej artystyczne osiągnięcia; była żoną Stanisława Pochwalskiego, krakowskiego malarza, pochodzącego z wielopokoleniowej rodziny artystów. Jej kariera artystyczna oraz wkład w polską sztukę współczesną są nie do przecenienia.


Oceń: Jadwiga Maziarska

Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:14