August Flak


August Flak, urodzony 25 sierpnia 1895 roku w Sosnowcu, a zmarły 28 czerwca 1959 roku w tym samym mieście, był znanym działaczem komunistycznym. Był synem Michała oraz bratem Jana. Jego edukacja zakończyła się na 4 klasach szkoły powszechnej, co nie przeszkodziło mu w podjęciu pracy najpierw jako włókniarz, a następnie jako górnik.

Flak rozpoczął swoją działalność polityczną w 1912 roku, kiedy to stał się aktywnym członkiem SDKPiL, biorąc udział w kolportażu partyjnych odezw. Był członkiem Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Metalowego i odegrał kluczową rolę jako współorganizator robotniczych wystąpień, które miały miejsce w latach 1917–1918.

W listopadzie 1918 Flak znalazł się wśród tych, którzy uczestniczyli w rozbrajaniu niemieckich żołnierzy oraz formowaniu Czerwonej Gwardii w Sosnowcu, gdzie był delegatem Rady Delegatów Robotniczych (RDR). Od grudnia 1918 roku, należał do Komitetu Dzielnicowego KPRP/KPP w Sielcu, a jego zaangażowanie było na tyle wyraźne, że w lipcu 1919 roku został aresztowany na kilka tygodni po rozwiązaniu Rady Delegatów Robotniczych Zagłębia Dąbrowskiego.

Na początku 1920 roku Flak zorganizował manifestację przed kopalnią "Hrabia Renard", która zakończyła się starciami z policją. To wydarzenie doprowadziło do jego ponownego aresztowania 10 lutego 1920 roku. Po zwolnieniu z aresztu w maju, został zmobilizowany do wojska, jednak wrócił do życia cywilnego w grudniu tego samego roku.

W 1921 roku, August Flak został wybrany do Zarządu zagłębiowskiej Kasy Chorych z listy komunistycznej. Jego zaangażowanie w organizację strajków oraz manifestacji jako działacza Związku Proletariatu Miast i Wsi (ZPMiW) miało miejsce jesienią 1922 roku, kiedy to również brał udział w kampaniach wyborczych do Sejmu. W ramach swojej działalności, Flak doświadczał represji, będąc więzionym w latach 1923–1924 oraz 1924–1928 za swoje przekonania.

W 1928 roku, zagrożony aresztowaniem, przeniósł się na Kielecczyznę, gdzie pracował jako hutnik oraz kontynuował swoją działalność polityczną do momentu wybuchu II wojny światowej w 1939 roku. Od września 1939 roku do końca wojny w 1945, Flak był zmuszony do pracy przymusowej w Kassel. Po wojnie, powrócił do Polski, a wstępując do PPR, kontynuował swoją działalność polityczną.

W latach 1953–1955 pełnił funkcję woźnego w ambasadzie PRL w Helsinkach, a jego zasługi zostały uhonorowane odznaczeniem Orderu Sztandaru Pracy II klasy. August Flak pozostaje postacią, która odegrała ważną rolę w historii ruchu robotniczego w Polsce.


Oceń: August Flak

Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:19