Maciej Englert

---

Życiorys

W 1968 roku Maciej Englert z powodzeniem zakończył swoją edukację na Wydziale Aktorskim i Reżyserskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Tuż po jego ukończeniu, rozpoczął studia z zakresu reżyserii, jednak po upływie dwóch lat zdecydował się na ich zakończenie. W dniu, kiedy kształtował swoje umiejętności, jego mentorem w sztuce reżyserskiej okazał się Erwin Axer, ówczesny dyrektor Teatru Współczesnego. Dzięki jego wsparciu, młody artysta miał szansę na realizację swoich pierwszych projektów teatralnych. Debiutując w 1971 roku, zaskoczył widzów przedstawieniem „Iskrą tylko…”.

W okresie od 1968 do 1975 roku występował na scenie warszawskiego Teatru Współczesnego, gdzie nie tylko grał, ale także podejmował się reżyserii. W latach 1976–1979 działał jako dyrektor naczelny oraz artystyczny Teatru Współczesnego w Szczecinie, gdzie zorganizował jego funkcjonowanie, pozostawiając znaczący ślad w lokalnej kulturze. To w Szczecinie wyreżyserował takie spektakle jak „Wyzwolenie” autorstwa Wyspiańskiego, „Kurka Wodna” Witkacego, „Burza” Szekspira, jak również „Lato i dym” Williamsa. Następnie, w latach 1979–1981, pełnił rolę zastępcy dyrektora Teatru Współczesnego w Warszawie, a w 1981 roku objął stanowisko dyrektora, które piastował do końca sierpnia 2024 roku. W latach 1992–1993 był też członkiem Rady ds. Kultury przy Prezydencie RP.

Englert zyskał także uznanie jako członek honorowego komitetu poparcia dla Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi w 2010 roku oraz w trakcie wyborów prezydenckich w Polsce, które miały miejsce w 2015 roku.

Życie prywatne

Pod względem życia osobistego, od 1968 roku związał się z aktorką Martą Lipińską (ur. 1940). Ich małżeństwo zaowocowało przyjściem na świat córki Anny, która wykonuje zawód kostiumografa i jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych, oraz syna Michała (urodzonego w 1975 roku), który jest operatorem filmowym. Warto również wspomnieć, że Maciej Englert ma starszego brata Jana Englerta (ur. 1943), który jest uznawanym aktorem teatralnym oraz filmowym. Jego bratową jest aktorka Beata Ścibakówna, a bratanicą Helena Englert, również związana z przemysłem filmowym.

Filmografia

Maciej Englert, znany polski aktor, ma na swoim koncie wiele ról, które zasługują na uwagę. Oto jego filmografia, prezentująca najważniejsze produkcje, w których brał udział:

• 1976 – Dagny, postać w filmie reżyserii Stanisława Koraba-Brzozowskiego,
• 1975 – Jarosław Dąbrowski, w roli głównej w obrazie Ignacego Chmieleńskiego,
• 1972 – Palec Boży, odgrywał postać Andrzeja, pensjonariusza zakładu psychiatrycznego,
• 1972 – Diabeł Hrabia, który zagrał pana młodego,
• 1971 – Brylanty pani Zuzy, w roli pracownika kontrwywiadu,
• 1971 – Złote Koło, jako Jan Sadowski „Długi Janek”,
• 1971 – Bolesław Śmiały, rycerz ze świty królewskiej,
• 1970 – Przygody psa Cywila, w odcinku piątym jako milicjant,
• 1969−1970 – Gniewko, syn rybaka, gdzie wcielił się w Kazimierza Wielkiego w odcinku trzecim.

Różnorodność ról oraz umiejętność wcielania się w różnorodne postacie świadczą o jego wszechstronności oraz talencie aktorskim.

Nagrody

Maciej Englert to uznany reżyser, który w swojej karierze zdobył liczne nagrody i wyróżnienia, które podkreślają jego talent oraz wkład w polski teatr. Poniżej znajduje się przegląd wyróżnień, jakie otrzymał na przestrzeni lat.

• 1974: Nagroda Młodych im. H. Morycińskiego, przyznana za reżyserię sztuki „Awans” w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie, podczas XVI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu,
• 1976: Wyróżnienie za reżyserię „Makbeta” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, na XVII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu,
• 1977: Nagroda Województwa Szczecińskiego za promowanie współczesnego repertuaru oraz osiągnięcia w reżyserii,
• 1977: Nagroda tygodnika „Przyjaźń” za reżyserię sztuki „Największa świętość” I. Druce w Teatrze Współczesnym w Warszawie,
• 1977: Wyróżnienie za inscenizację „Fars mrocznych” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, w trakcie Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu,
• 1978: Nagroda im. Konrada Swinarskiego, przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr” za reżyserię przedstawienia „Największa świętość” Iona Drucego w Teatrze Współczesnym w Warszawie,
• 1978: Nagroda dziennikarzy za interpretację sceniczną II aktu „Wyzwolenia” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie na XX Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu,
• 1978: Nagroda za reżyserię sztuki „Największa świętość” w Teatrze Współczesnym w Warszawie na XVII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych,
• 1978: Bursztynowy Pierścień,
• 1979: Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego,
• 1987: Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia artystyczne, szczególnie za adaptację i reżyserię spektaklu „Mistrz i Małgorzata”,
• 1988: Nagroda TPPR im. Wandy Wasilewskiej, której nie przyjął,
• 1988: Nagroda indywidualna I stopnia „Trybuny Ludu” za osiągnięcia w dziedzinie reżyserii, szczególnie za spektakl „Mistrz i Małgorzata”,
• 1988: Nagroda tygodnika „Przyjaźń” za reżyserię „Mistrza i Małgorzaty” w Teatrze Współczesnym w Warszawie,
• 1989: Dyplom Honorowy Ministra Spraw Zagranicznych,
• 1993: Nagroda publiczności za spektakl „Najlepsi z przyjaciół” na XXXII Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych,
• 2002: W Sopot – II KF Teatru PR i TV „Dwa Teatry” – nagroda specjalna za udaną kontynuację tradycji Teatru TV w przedstawieniu „Pieniądze innych ludzi” Jerry’ego Sternera,
• 2002: W Łodzi – VIII Ogólnopolski Festiwal Sztuk Przyjemnych – tytuł „Najprzyjemniejszy Spektakl” dla przedstawienia „Odwrót” Williama Nicholsona z Teatru Współczesnego w Warszawie (plebiscyt publiczności),
• 2003: W Warszawie – IX OKNWPSW – nagroda za reżyserię spektaklu „Wniebowstąpienie” według Tadeusza Konwickiego w Teatrze Współczesnym w Warszawie,
• 2004: W Sopocie – IV Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa teatry” – nagroda za reżyserię spektaklu „Kąpielisko Ostrów” Pawła Huelle,
• 2005: W Sopocie – V Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatr TVP „Dwa Teatry” – nagroda za reżyserię spektaklu „Wniebowstąpienie” Tadeusza Konwickiego,
• 2007: W Sopocie – VII Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji „Dwa Teatry” – nagroda za reżyserię filmu telewizyjnego „Rozmowy z katem”,
• 2009: Feliks Warszawski za najlepszą reżyserię – nagroda za spektakl „To idzie młodość” w Teatrze Współczesnym.

Dzięki tym wielu osiągnięciom Maciej Englert zyskał reputację jako jeden z najważniejszych reżyserów w polskim teatrze. Jego talent i pasja do sztuki przyczyniły się do rozwoju kultury teatralnej w Polsce.

Odznaczenia

Maciej Englert, znany z licznych osiągnięć, zdobył wiele prestiżowych nagród i odznaczeń, które podkreślają jego wkład w kulturę i sztukę w Polsce.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski przyznany w 1987 roku,
• Srebrny Krzyż Zasługi,
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, który otrzymał w 2010 roku,
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”, przyznana w 1978 roku.

---

Oceń: Maciej Englert

---