Henryk Wójcik


Henryk Wójcik, urodzony 19 lutego 1920 roku w Sosnowcu, a zmarły w 2009 roku w Krakowie, był nie tylko artystą, ale również osobą, która pozostawiła znaczący ślad w polskiej kulturze i sztuce.

Był uznawany za wszechstronnego twórcę, specjalizującego się w malarstwie, rysunku oraz rzeźbie. Jego prace charakteryzowały się unikalnym stylem i głębokim wyczuciem estetyki.

Oprócz twórczości artystycznej, Wójcik pełnił rolę pedagoga, dzieląc się swoją wiedzą i pasją z młodszymi pokoleniami. Jego wkład w rozwój sztuki nad Wisłą jest nie do przecenienia.

Życiorys

Henryk Wójcik przyszedł na świat 19 lutego 1920 roku w Sosnowcu. W latach 1933–1944 żył z rodziną w Kowlu na Wołyniu, gdzie uczęszczał do gimnazjum im. Juliusza Słowackiego, a następnie do Państwowej Szkoły Mierniczo-Drogowej. W okresie II wojny światowej przebywał również w Sosnowcu, angażując się w konspiracyjną grupę o nazwie „Piątka”, używając pseudonimu „Szary”. Po zakończeniu wojny, wróciwszy do Kowla, podjął pracę jako kreślarz w Urzędzie Starostwa.

Karierę akademicką rozpoczął na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w 1945 roku. Swoje pierwsze kroki stawiał w pracowni profesora Radnickiego, a w kolejnych latach rozwijał swoje umiejętności w pracowni profesora Zbigniewa Pronaszki, gdzie uzyskał dyplom w 1953 roku. W 1950 roku rozpoczął aktywność w Sekcji Malarstwa krakowskiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków.

Od 1963 roku Wójcik był asystentem, a następnie samodzielnym wykładowcą na uczelni, a w 1972 roku objął prowadzenie pracowni rysunku w Katedrze Kształcenia Ogólnoplastycznego Wydziału Rzeźby.

Zmarł w wieku 89 lat i znalazł miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie oraz na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty, w kwaterze LXXXVI-9-32.

Twórczość

Henryk Wójcik jest artystą, którego twórczość przyciąga uwagę wielu krytyków, którzy klasyfikują go jako przedstawiciela „kolorystów”. Niemniej jednak, prace Wójcika nie pasują łatwo do jednego, konkretnego stylu. Jego dorobek artystyczny obejmuje zarówno obrazy abstrakcyjne, jak i symboliczne, które zazwyczaj są sygnowane tytułem „kompozycja”.

Widzimy również, że jego twórczość obfituje w liczne postimpresjonistyczne pejzaże, które były malowane w plenerze, a także portrety oraz martwe natury. Ta różnorodność tematów i różnych podejść do malarstwa obrazuje jego umiejętność dostosowania się do różnych form wyrazu artystycznego.

„Artysta nie powinien obawiać się szczerego mówienia o tym, co się z nim dzieje i ze spokojem zawierzyć własnym odczuciom.”

Rzeczywiście, Wójcik w swoich pracach komentuje te różnorodne emocje i doświadczenia, oddając tym samym odbiorcom możliwość przeżywania sztuki w wielu wymiarach. Dlatego jego malarstwo stanowi nie tylko obraz, ale i odzwierciedlenie osobistych refleksji twórcy.

Wybrane nagrody i wyróżnienia

Henryk Wójcik został uhonorowany wieloma nagrodami, które odzwierciedlają jego znaczący wkład w sztukę. Oto niektóre z jego osiągnięć:

  • W latach 1954-1956 otrzymał dyplom oraz medal TPSP w Krakowie, co stanowiło ważny krok w jego artystycznej karierze,
  • W 1965 roku zdobył II nagrodę za obraz roku od ZPAP w Krakowie, jak również nagrodę ASP za jego działalność artystyczną,
  • W 1970 roku został odznaczony Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury przez MKiS,
  • W 1972 roku wyróżnił się srebrnym medalem grupowym na Międzynarodowym Salonie w Paryżu, prezentując dzieło pt. Jue Vichy,
  • W 1976 roku otrzymał złotą odznakę ZPAP.

Przypisy

  1. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Henryk Wójcik. rakowice.eu. [dostęp 22.08.2018 r.]
  2. J. Skrobot, Henryk Wójcik, Galeria AG, Kraków, str. 11

Oceń: Henryk Wójcik

Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:14