Wanda Telakowska

---

Życiorys

Wanda Telakowska przyszedł na świat w rodzinie Edmunda i Marii ze Śniechowskich. Uczęszczała do warszawskiego gimnazjum im. Cecylii Plater-Zyberkówny, gdzie miała okazję uczyć się pod okiem Stanisława Noakowskiego. W roku 1923 ukończyła maturę i rozpoczęła studia w Szkole Sztuk Pięknych, zdobywając wiedzę z zakresu malarstwa i grafiki, a jej nauczycielem był m.in. prof. Edmund Bartłomiejczyk. Studia zakończyła w 1931 roku.

Edukacja artystyczna Telekowskiej zaowocowała licznymi sukcesami. W 1935 roku zdobyła złoty medal na prestiżowym konkursie we Florencji, a w 1937 roku otrzymała kolejny złoty medal na Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu. Artystka miała bliskie relacje z czołowymi pisarzami swojego czasu, takimi jak Jarosław Iwaszkiewicz, Antoni Słonimski oraz Irena Krzywicka.

W trakcie II wojny światowej Telakowska pracowała jako nauczycielka liternictwa oraz zajmowała się techniką reklamy w liceum handlowym im. Roeslerów. Po wojnie, wspólnie z Marią Skoczylas-Leszczyńską, odegrała kluczową rolę w organizacji Biura Nadzoru Estetyki Produkcji, które przekształciło się w październiku 1950 roku w Instytut Wzornictwa Przemysłowego, mający siedzibę w Warszawie przy ul. Świętojerskiej 3/5.

W wyniku zasług na rzecz instytucji, w 1957 roku, Centralna Komisja Kwalifikacyjna dla Pracowników Nauki przyznała Telakowskiej tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego. Niestety, 1 października 1968 roku została zmuszona do opuszczenia stanowiska dyrektora Instytutu, pozostając tym samym w instytucie na pozycji kierownika zespołów projektowych.

Choć w ostatnich latach życia Wanda Telakowska straciła wzrok, to nie poddała się. W 1978 roku zainicjowała przekazanie kolekcji wzorcowni IWP do Muzeum Narodowego w Warszawie. Artystka znalazła spoczynek na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 188-1-9). W 1977 roku, jej niezwykłe osiągnięcia zostały uhonorowane Nagrodą im. Oskara Kolberga.

Uwaga

Na zdjęciu, które zostało udostępnione przez Barbarę Vetulani, żonę Armanda Vetulaniego, możemy dostrzec wiele znanych postaci. Z lewej strony na liście wymienionych znajdują się:

• Armand Vetulani (historyk sztuki),
• Monika Moraczewska,
• Jerzy Szablowski (historyk sztuki),
• Jadwiga Mączewska (pisownia nieczytelna),
• Maciej Masłowski (historyk sztuki),
• Stanisław Furmanik (teoretyk literatury i krytyk literacki),
• Michalina Chełmońska-Szczepankowska (?),
• „Mirski”? (brak imienia),
• Jan Alfred Lauterbach (historyk sztuki i muzeolog),
• Tadeusz Mayzner (pedagog, kompozytor i dyrygent, popularyzator muzyki wśród dzieci i młodzieży),
• Anna Sosińska („Kropeczka”),
• Michał Rusinek (pisarz),
• Hanna Garlińska-Walicka-Zebmrzuska (córka Czesława Garlińskiego, założyciela znanego salonu sztuki w Warszawie, zamężna m.in. za Michałem Walickim),
• Halina Balińska-Tabęcka,
• Karol Wilhelm Henneberg,
• Jadwiga Przeworska,
• Kazimierz? – lub Stanisław Golachowski,
• Michał Gabriel Karski (tłumacz i poeta) – pierwszy z prawej.

Zdjęcie to przyciąga uwagę i przypomina o ważnych osobach ze świata sztuki i kultury, które miały znaczący wpływ na rozwój Warszawy i Polski.

---

Oceń: Wanda Telakowska

---