Marian Malina

Wychowany w rodzinie Waleriana i Marii z Chwisteckich, Malina rozpoczął swoją edukację w prywatnym Gimnazjum Przemysłu Artystycznego w Sosnowcu, gdzie uczęszczał w latach 1936–1939. Po zakończeniu II wojny światowej, postanowił kontynuować naukę w krakowskiej ASP, gdzie studiował pod okiem uznanych artystów, takich jak Jerzy Fedkowicz, Konrad Srzednicki oraz Andrzej Jurkiewicz.

Po ukończeniu studiów, artysta podjął pracę w Akademii, gdzie asystował w Pracowni Litografii oraz prowadził zajęcia z rysunku wieczornego. Jego działalność pedagogiczna trwała do 1962 roku, a jednocześnie Malina aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym, współzakładając grupę „Zagłębie” oraz będąc członkiem MARG i Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON w Szwajcarii.

Malina rozpoczął swoje wystawiennicze przygody od indywidualnych wystaw w Katowicach w latach 1955 i 1960. Jego prace były prezentowane także w Pradze, Bratysławie, Budapeszcie, Sofii oraz Wiedniu. Był uczestnikiem wszystkich edycji Krajowego i Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie od 1960 do 1976 roku, jak również Sympozjum „Złotego Grona” w Zielonej Górze. W czerwcu 1962 roku warszawska Zachęta poświęciła mu wystawę, mimo trudnych okoliczności jego życia osobistego, które były opisane przez Hedę Bartoszek w artykule w „Nowej Kulturze”.

Marian Malina zdobył liczne nagrody oraz wyróżnienia, w tym w konkursach olimpijskich w latach 1948, 1952 oraz 1956, a także medal na I Międzynarodowej Wystawie Drzeworytów w Bańskiej Bystrzycy w 1972 roku. Jego prace można odnaleźć w wielu renomowanych muzeach oraz gabinetach grafiki zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami.

Artysta spędził dużą część swojego życia w swoim sosnowieckim mieszkaniu na osiedlu Walcownia, gdzie tworzył swoją sztukę, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej kulturze artystycznej.