Tadeusz Stecki (kapitan)

---

Życiorys

Tadeusz Stecki był osobą pochodzącą z rodziny, której korzenie sięgają rodziców Leona i Walerii, z domu Świątkowska. W 1873 roku jego życie uległo zmianie, gdy przeniósł się z rodziną do Odessy z powodu pracy ojca w rosyjskiej administracji celnej. Nauka w gimnazjum klasycznym rozpoczęła się w 1874 roku i zakończyła w 1882 roku, kiedy to uzyskał świadectwo dojrzałości. Po tym etapie kształcenia, podjął naukę w Szkole Żeglugi Handlowej w Odessie, którą ukończył w 1885 roku.

Jego kariera zawodowa w żegludze rozpoczęła się w czerwcu 1888 roku, kiedy to podjął pracę jako porucznik w Rosyjskim Towarzystwie Żeglugi Handlowej (РОПиТ). Stecki pełnił funkcję młodszego pomocnika kapitana na różnych statkach pasażerskich oraz towarowych, które operowały na Morzu Czarnym i Morzu Śródziemnym. W dniu 17 marca 1890 roku zdobył dyplom kapitana żeglugi wielkiej, co otworzyło mu drogę do dalszej kariery na morzu.

Od 13 marca 1897 roku, przez następne 21 lat, pracował w Flocie Ochotniczej, początkowo jako oficer, a następnie awansując na kapitana. Szczególnie w czasie wojny rosyjsko-japońskiej, będąc chorążym rezerwy marynarki, został zmobilizowany 12 lipca 1904 roku. Na statku „Смоленск”, który w trakcie wojny zmienił nazwę na krążownik pomocniczy „Рион”, pełnił obowiązki oficera nawigacyjnego.

W tym samym miesiącu objął dowództwo nad zdobycznym okrętem „Formoza”, a dzień później został oficerem nawigacyjnym transportowców z II Eskadry Oceanu Spokojnego. Po demobilizacji, 1 października 1905 roku, powrócił do Floty Ochotniczej i szybko objął dowództwo nad różnymi statkami, w tym m.in. „Володимир” (1907) oraz „Нижний Новгород” (1910).

W tym okresie, gdy wybuchła I wojna światowa, pełnił służbę na transportowcu „Киев”, gdzie transportował amunicję z amerykańskich portów do Władywostoku oraz Archangielska. 1 sierpnia 1918 roku zakończył swoją karierę w rosyjskiej marynarce wojennej. 26 września 1918 roku dotarł do Warszawy, a już 15 maja 1919 roku rozpoczął pracę jako urzędnik cywilny w Sekcji Ekonomicznej Departamentu dla Spraw Morskich Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Stecki był aktywnie zaangażowany w organizację szkolnictwa morskiego. Już od sierpnia 1919 roku był członkiem komisji, która pracowała nad statutem oraz programem nauczania dla przyszłej Szkoły Morskiej w Tczewie. Od 1 stycznia 1922 roku, przeszedł do Ministerstwa Przemysłu i Handlu, gdzie pełnił różne funkcje, w tym st. referenta oraz radcy ministerialnego. Ostatecznie 1 sierpnia 1931 roku przeszedł na emeryturę.

W latach 1925–1931 na łamach miesięcznika „Morze” publikował wspomnienia ze swojej służby w rosyjskiej marynarce handlowej oraz liczne artykuły dotyczące rozwoju Polskiej Marynarki Handlowej. Miał żonę, Józefę z Górskich, a po zakończeniu życia, spoczął na cmentarzu w Milanówku.

Artykuły opublikowane na łamach miesięcznika „Morze”

W ciągu swojej kariery, Tadeusz Stecki stał się autorem wielu interesujących artykułów, które zostały opublikowane na łamach miesięcznika „Morze”. Jego prace były szeroko komentowane i przyciągnęły uwagę czytelników. Oto lista najważniejszych publikacji:

• Tajfun (1925 nr 1),
• Czterdzieści dni na rafach (1925 nr 2),
• Szkoła Morska w Tczewie (1925 nr 4),
• Statek szkolny „Shuntoku Maru” (1925 nr 5),
• Z pielgrzymką muzułmańską do Dżeddy (1925 nr 5),
• Wyszkolenie przyszłych oficerów (1925 nr 6),
• W sprawie statków dla „Polskiej Żeglugi Morskiej” (1925 nr 7),
• Szczury na statkach (koszta i rezultaty tępienia szczurów za pomocą wykurzania) (1926 nr 1),
• Z dziennika marynarza (1926 nr 12, 1927 nr 2, 1927 nr 3-4, 1927 nr 6, 1927 nr 7, 1927 nr 8–9, 1927 nr 10, 1927 nr 8-9, 1928 nr 2, 1928 nr 8),
• Subwencje dla polskich towarzystw okrętowych (1927 nr 3–4),
• Fajka i morze (1927 nr 12),
• Ze wspomnień starego kapitana. Z chorymi żołnierzami tureckimi z Morza Czerwonego do Konstantynopola (1931 nr 3),
• Ze wspomnień starego marynarza. Ojciec Płaton (1931 nr 8).

Znaczna część jego tekstów odkrywa nie tylko pasję do żeglugi, lecz także głębokie zrozumienie dla wyzwań współczesnych mu czasów morskich. Warto pochylić się nad tymi odkryciami i przyjrzeć się bliżej zarówno ich wartości naukowej, jak i literackiej.

Odznaczenia

Wśród licznych wyróżnień, które otrzymał kapitan Tadeusz Stecki, można wymienić kilka najważniejszych odznaczeń wojskowych, świadczących o jego zasługach.

• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 16 stycznia 1930 roku,
• Order św. Anny III klasy,
• Order św. Stanisława III klasy.

---

Oceń: Tadeusz Stecki (kapitan)

---