Antoni Zieliński (marynarz)


Antoni Piotr Zieliński, urodzony 26 listopada 1904 roku w Sosnowcu, był niezwykle istotną postacią w historii polskiego marynarki. Jako kapitan żeglugi wielkiej, jego kariera nabrała szczególnego znaczenia w czasach II wojny światowej.

Podczas tego dramatycznego okresu pełnił funkcję komendanta Szkoły Morskiej w Southampton, co było kluczowe dla kształcenia marynarzy odpowiedzialnych za obronę i transport morski. Zieliński zmarł 5 kwietnia 1951 roku w Gdyni, pozostawiając po sobie trwały ślad w przemyśle żeglarskim i w pamięci kraju.

Życiorys

Antoni Zieliński był marynarzem o bogatej historii, która rozpoczęła się w roku 1924, kiedy to ukończył Wydział Nawigacyjny Szkoły Morskiej w Tczewie. Następnie przeszedł obowiązkowe, roczne szkolenie wojskowe w zakresie podchorążych Marynarki Wojennej. Do wybuchu II wojny światowej pływał na statkach Polsko-Brytyjskiego Towarzystwa Okrętowego oraz Żeglugi Polskiej. Jego najdłuższa służba miała miejsce na rudowęglowcu SS „Kraków” w latach 1926–1928 oraz 1935–1936.

W chwili, gdy wojna wybuchła, był kapitanem drobnicowca SS „Śląsk”, który wracał z Helsinek do Gdyni. Statek ten zatrzymał się w szwedzkim porcie Västervik. Z tego miejsca, mimo obecności okrętów Kriegsmarine, Zieliński podjął ryzyko i 13 listopada 1939 roku przeszedł do Bergen. Wraz ze statkiem „Poznań” dotarł do Wielkiej Brytanii w konwoju 18 listopada. Za tę ewakuację wraz z starszym oficerem otrzymał Krzyże Zasługi z Mieczami.

Początkowo, będąc na pokładzie „Śląska”, pływał samodzielnie lub w konwojach, transportując węgiel ze Szkocji do Londynu oraz z Walii do Francji, skąd przywożono zboże na Wyspy. Jednak w roku 1940 podjął decyzję o rezygnacji z dalszego pływania, co zaowocowało jego nową rolą jako komendanta Szkoły Morskiej w Southampton, która funkcjonowała do 1943 roku. Po tym okresie, wspólnie z innymi, zorganizował Gimnazjum i Liceum Morskie w Landywood, mające na celu kształcenie młodzieży polskiej ewakuowanej z Związku Sowieckiego.

W roku 1946 powrócił do kraju jako dowódca statku SS „Bałtyk”. Szybko objął stanowisko naczelnika Wydziału Żeglugi Urzędu Morskiego w Gdyni, a od roku 1948 aktywnie uczestniczył jako członek Komisji Programowo-Ustrojowej Szkolnictwa Morskiego. Zieliński został odznaczony wieloma medalami, w tym Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz brytyjskim Medalem Star 1939–1945, Atlantic Star, Defence Medal, War Medal 1939–1945, jak również Srebrnym Krzyżem Zasługi „za zasługi na polu pracy w marynarce handlowej”.

Antoni Zieliński zmarł w wieku 47 lat i został pochowany na cmentarzu Witomińskim (kwatera 71-19-13).

Przypisy

  1. https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=86239&inni=0&cinki=1 [dostęp 03.06.2020 r.]
  2. M. Sokołowska, W. Kwiatkowska, s.102: grób od dawna nieopłacany.
  3. M.P. z 1938 r. nr 110, poz. 174 „za zasługi na polu pracy w marynarce handlowej”.
  4. Przyczyna zgonu nieznana.

Oceń: Antoni Zieliński (marynarz)

Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:23