Marian Roman Skibiński, znany również jako Marian Skorupa, urodził się 15 sierpnia 1893 roku w Sosnowcu. Jego życie, chociaż zbyt krótkie, miało znaczący wpływ na polski wywiad. Był on oficerem polskiego wywiadu, a po pewnym czasie objął stanowisko nadkomisarza Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej.
Niestety, w dramatycznych okolicznościach przepadł w 1940 roku w Kalininie, stając się jedną z wielu ofiar tragicznych wydarzeń związanych ze zbrodnią katyńską. Jego historia to nie tylko osobisty dramat, ale także część szerszego kontekstu tragicznych losów Polaków w tamtym okresie.
Życiorys
Marian Skibiński, syn Romana i Praksedy z Kordiaczyńskich, był osobą wyróżniającą się w swojej epoce. Ukończył Szkołę Handlową w Sosnowcu, co stanowiło podstawę jego przyszłej kariery. Angażował się aktywnie w działalność wojskową, stając się członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), gdzie ukończył szkołę podchorążych.
W styczniu 1919 roku objął stanowisko komendanta posterunku wywiadowczego w Oświęcimiu, współpracując z Ekspozyturą Oddziału II Naczelnego Dowództwa. Jego działalność miała kluczowe znaczenie w kontekście trzech powstań śląskich, w których brał udział. W III powstaniu pełnił rolę zastępcy szefa Oddziału II Naczelnego Dowództwa Wojsk Powstańczych, co potwierdza jego znaczącą rolę w tych wydarzeniach.
W latach 1923–1928 sprawował służbę w Oddziale II Sztabu Generalnego, a 23 grudnia 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty, pozostając na dotychczas zajmowanym stanowisku. Marian prowadził również działalność wywiadowczą w Wolnym Mieście Gdańsku oraz na terenach Niemiec, co wzbogaciło jego doświadczenie.
Dnia 19 marca 1928 roku uzyskał awans do stopnia kapitana z datą starszeństwa na 1 stycznia tego samego roku oraz 340. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W roku 1934 pełnił służbę w Straży Granicznej, pozostając w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Katowice, z przydziałem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Następnie, od 1935 do września 1939 roku, pełnił funkcję zastępcy komendanta Zachodniomałopolskiego Okręgu Straży Granicznej.
W 1939 roku Marian Skibiński został ujęty przez władze radzieckie i trafił do niewoli, gdzie był więziony w obozie NKWD w Ostaszkowie. Niestety, wiosną 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Kalininie, stając się jedną z licznych ofiar zbrodni katyńskiej.
Awanse pośmiertne
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej, Aleksander Szczygło, podjął decyzję o pośmiertnym awansie Mariana Skibińskiego na stopień podpułkownika. Uroczystość ta była szczególnie znacząca, ponieważ odbyła się w kontekście pamięci narodowej. Oficjalne ogłoszenie tego zaszczytnego tytułu miało miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w ramach wydarzenia „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Kolejnym ważnym momentem w upamiętnianiu Marianna Skibińskiego był awans nadany przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Władysława Stasiaka 26 października 2007 roku. Został on mianowany pośmiertnie na stopień inspektora Straży Granicznej, co dodatkowo podkreśliło jego zasługi i oddanie dla służby. Te pośmiertne awanse są ważnym elementem pamięci o bohaterach narodowych.
Ordery i odznaczenia
Marian Skibiński został odznaczony licznymi medalami oraz orderami, które świadczą o jego odwadze oraz poświęceniu. Wśród tych wyróżnień wyróżniają się:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7887,
- Krzyż Niepodległości (otrzymany 9 listopada 1931),
- Krzyż Walecznych (otrzymany trzykrotnie),
- Złoty Krzyż Zasługi (przyznany 2 listopada 1938),
- Srebrny Krzyż Zasługi (przyznany 3 sierpnia 1928),
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.
Przypisy
- Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
- Katyń – Pamiętamy. rp.pl, 11.11.2007 r. [dostęp 16.03.2012 r.]
- Bożena Łojek, Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, Zeszyty Katyńskie nr 23, Warszawa 2008.
- M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- M.P. z 1938 r. nr 253, poz. 576 „za zasługi w służbie granicznej”.
- M.P. z 1928 r. nr 178, poz. 387 „za zasługi na polu bezpieczeństwa Państwa”.
- Dz. Pers. MSWojsk., Nr 6 z 19.03.1928 r., s. 54.
- Dz. Pers. MSWojsk., Nr 28 z 23.12.1927 r. Dodatek Nr 1, s. 12.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 142, 228.
- Dz. Pers. MSWojsk., Nr 15 z 23.08.1929 r., s. 309.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 12, 916.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Hugon Almstaedt | Mieczysław Janowski (żołnierz) | Władysław Jasiński (oficer artylerii) | Bolesław Brymora | Kazimierz Mastalerz | Henryk Żmijewski | Andrzej Uthke | Ryszard Mańka (powstaniec śląski) | Wiesław Chrzanowski (1920–2011) | Rudolf Niemczyk | Zdzisław Patoła | Henryk Chaim Adler | Edmund Koźbiał | Kazimierz Jaklewicz (nawigator) | Jerzy Stelak | Tadeusz Stecki (kapitan) | Kazimierz Szwajcowski | Wacław Stacherski | Antoni Zieliński (marynarz) | Ryszard Kowalski (cichociemny)Oceń: Marian Skibiński