Stanisław Knothe

---

Życiorys

Stanisław Knothe przyszedł na świat w rodzinie związanej z edukacją, jego ojcem był Bronisław, poseł na Sejm w latach 1922–1927, a matką Maria Łabędź. W latach swojej młodości uczęszczał do Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Sosnowcu, gdzie zdobywał wiedzę aż do 1934 roku. Następnie, w 1937 roku, zdał maturę w krakowskim V Państwowym Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym im. Witkowskiego.

W obliczu wybuchu II wojny światowej w 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej, jednak został wzięty do niewoli w okolicach Annopola. Zdołał jednak uciec podczas transportu do obozu. Po tym wydarzeniu, aż do 1943 roku przebywał w miejscowości Ruszcza, a następnie ukrywał się, zmieniając miejsce zamieszkania. W tym czasie związał się z oddziałem partyzanckim Jędrusie, który działał na terenach ziemi kieleckiej oraz Podkarpacia.

W 1945 roku rozpoczął studia na wydziale górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Po ich zakończeniu w 1947 roku zdobył dyplom inżyniera górnika. Po ukończeniu nauki podjął pracę w kopalni „Biała Ropa” znajdującej się w Starej Wsi, gdzie zajmował się eksperymentalną eksploatacją ropy naftowej. Już w sierpniu 1947 roku awansował na stanowisko starszego asystenta w Katedrze Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej Akademii Górniczej.

W 1951 roku obronił pracę doktorską, a zaledwie trzy lata później uzyskał habilitację. Od 1957 roku pracował na stanowisku docenta, a w 1958 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym. W 1975 roku zyskał tytuł profesora zwyczajnego. Razem z tymi awansami, pełnił dwukrotnie funkcję dziekana Wydziału Górniczego AGH w latach 1958–1960 oraz 1981–1984. W 1994 roku uczelnia ta odznaczyła go tytułem doktora honoris causa.

Oprócz kariery akademickiej, Stanisław Knothe pracował w Zakładzie Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk w latach 1954–1972, który przekształcił się w Instytut Mechaniki Górotworu PAN od 1973 do 1989 roku. Tam kierował Pracownią Przemieszczeń Górotworu. W ciągu ponad trzydziestu lat, od 1968 do 2003 roku, redagował czasopismo „Archives of Mining Science”.

Knothe był także członkiem Polskiej Akademii Nauk, w 1976 roku uzyskał status członka korespondenta, a w 1989 roku został członkiem rzeczywistym. W latach 1981–1995 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Górnictwa PAN, a od 2005 roku piastował tytuł przewodniczącego honorowego. Dodatkowo, był aktywnym członkiem Wydziału III Polskiej Akademii Umiejętności.

W swojej karierze zawodowej został uhonorowany Państwową Nagrodą Naukową w 1953 roku (zbiorową), a także nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego – II stopnia w 1973 roku oraz I stopnia w 1985 roku. W 2004 roku otrzymał honorowy tytuł „Obywatel Miasta i Gminy Połaniec”.

Stanisław Knothe zmarł w Krakowie, a jego ostatni spoczynek znajduje się na cmentarzu Rakowickim, w kwaterze XVIII-zach. po prawej Ignacego Sygi.

Ordery i odznaczenia

Stanisław Knothe osiągnął wiele zaszczytnych tytułów i nagród za swoją działalność. W szczególności wyróżnia się jego wkład w rozwój społeczny i zawodowy, za co został odznaczony wieloma medalami i odznaczeniami.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1986 roku,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1975 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1969 roku,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, który otrzymał 15 stycznia 1955 roku,
• Złota Odznaka honorowa „Zasłużony dla górnictwa PRL”,
• Srebrna Odznaka honorowa „Zasłużony dla górnictwa PRL”,
• Brązowa Odznaka honorowa „Zasłużony dla górnictwa PRL”,
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”,
• Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla m. Krakowa”.

Te wyróżnienia stanowią dowód na jego zaangażowanie oraz znaczenie w dziedzinie, w której działał.

---

Oceń: Stanisław Knothe

---