Tadeusz Ciemochowski

---

Życiorys

Tadeusz Ciemochowski przyszedł na świat w Sosnowcu, jako syn Edwarda, inspektora Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, oraz Bronisławy z Piaseckich. Był młodszym bratem Stanisława, który urodził się 15 kwietnia 1890 roku i służył jako porucznik piechoty rezerwy.

Po ukończeniu rocznego kursu handlowego w Lublinie, a następnie kursu buchalteryjnego w Warszawie, w dniu 1 października 1914 roku zaciągnął się do Legionów Polskich w Częstochowie. Początkowo był przydzielony do Baonu Uzupełniającego, a później do VI baonu 1 pułku piechoty. Wkrótce został przeniesiony do 1. kompanii 6 pułku piechoty. Po półrocznym leczeniu w szpitalu Legionów w Kamieńsku, trafił do 2 pułku ułanów, w którym brał udział w wielu bitwach, takich jak te pod Kowlem, Trojanówką, Optową i Kostiuchnówką, oraz w walkach pozycyjnych nad Styrem. Po kryzysie przysięgowym zdołał ukryć się w Lublinie.

W 1918 roku Tadeusz dołączył do odrodzonego Wojska Polskiego. Jako podoficer 4 szwadronu 7 pułku ułanów uczestniczył w odsieczy lwowskiej. 26 stycznia 1919 roku, w trakcie akcji na Krystynopol, odniósł ranę. Po kilku miesiącach w szpitalu, został skierowany do Inspektoratu Taborów w DOGen. w Warszawie, a w kwietniu przeniesiony do Kielc na stanowisko dowódcy kolumny taborów nr 7. 15 lipca 1919 roku, dzięki swojemu doświadczeniu w Legionach Polskich, został mianowany podporucznikiem taborowym z dniem 1 czerwca 1919 roku, a 18 sierpnia tego samego roku dołączył do 1 Dyonu Taborów.

W lipcu 1920 roku, w trakcie wojny polsko-bolszewickiej, Tadeusz został przydzielony do organizującego się 1. szwadronu 2 Lubelskiego Pułku Jazdy Ochotniczej, który później przekształcił się w 22 pułk ułanów. 14 sierpnia wydzielono ze szwadronu grupę 100 jeźdźców do 16 Dywizji Piechoty w Lichowie, gdzie zajmowali się łącznością. Dowódcą tego szwadronu został por. Stanisław Ciemochowski, brat stryjeczny Tadeusza. Od 16 sierpnia szwadron brał udział w ofensywie sierpniowej, doznając przy tym znacznych strat. Z raportu bojowego sporządzonego przez podporucznika Ciemochowskiego wynika, że 18 sierpnia jego jednostka zdobyła trzy działa z zaprzęgami i jaszczami, a 22 sierpnia uratował most na Narwi przed zniszczeniem.

We wrześniu 1920 roku ppor. Tadeusz Ciemochowski otrzymał rozkaz zajęcia wsi Mielniki. Niestety, jego oddział wpadł w pułapkę pod wsią Chocisław, co doprowadziło do jego dwukrotnego ranienia przez wroga. W trakcie osłaniania odwrotu, z nieliczną grupą ułanów, został śmiertelnie ranny w głowę. Za swoje bohaterstwo został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”. Spoczywa na cmentarzu wojskowym w Lublinie (sektor P1KC, rząd 8, grób 15). Dnia 21 grudnia 1920 roku zatwierdzono w stopniu porucznika w wojskach taborowych, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Jego stryjeczny brat, Stanisław, poległ we wrześniu pod Kobryniem, również otrzymując pośmiertne odznaczenie Virtuti Militari.

Ordery i odznaczenia

Oto lista odznaczeń i wyróżnień, które otrzymał Tadeusz Ciemochowski. Wyróżnienia te są dowodem jego zasług i przyczynienia się do sprawy narodowej.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 2585),
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 21 kwietnia 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

---

Oceń: Tadeusz Ciemochowski

---