Zdzisław Czech, który przyszedł na świat 5 sierpnia 1931 roku w Sosnowcu, był znaczącą postacią w historii polskich sił zbrojnych. Jako pułkownik pilot, odgrywał kluczową rolę w Siłach Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a jego kariera zawodowa jest świadectwem determinacji i umiejętności w obliczu wyzwań.
W ciągu swojej służby, Zdzisław Czech był nie tylko pilotem myśliwskim, lecz także pełnił funkcję dowódcy 39 pułku lotnictwa myśliwskiego w latach 1963-1967. Jego doświadczenie w Wojsku Obrony Powietrznej Kraju znajduje odzwierciedlenie w licznych misjach, które realizował w trosce o bezpieczeństwo narodowe.
Niestety, jego życiowa podróż zakończyła się 19 grudnia 2002 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w sercach tych, którzy mieli zaszczyt go znać oraz podziwiać jego osiągnięcia.
Życiorys
W czasie II wojny światowej Zdzisław Czech był zmuszony do pracy jako robotnik rolny w niemieckim gospodarstwie, co stanowiło trudny okres w jego życiu. Po zakończeniu wojny, w 1949 roku, ukończył Państwową Szkołę Przemysłową w Sosnowcu, gdzie zdobył tzw. małą maturę.
W latach 1949-1951 pełnił obowiązki podchorążego w Oficerskiej Szkole Lotniczej z siedzibą w Dęblinie. Na etapie podstawowego szkolenia lotniczego, które zakończył 11 maja 1951 roku, zdobył fundamenty wiedzy, jakie później rozwijał podczas zaawansowanego treningu na samolotach myśliwskich w Oficerskiej Szkole Lotniczej nr 5 w Radomiu.
W dniu 3 kwietnia 1952 roku został promowany na stopień podporucznika. Rozpoczął służbę w 39 pułku lotnictwa myśliwskiego w Mierzęcicach, gdzie poświęcił kolejne 15 lat swojego życia militarnego, zdobywając kolejno kolejne stopnie i pełniąc różne obowiązki, takie jak:
- dowódca klucza lotniczego w latach 1952-1953,
- pomocnik do spraw pilotażu dowódcy eskadry lotniczej w 1953 roku,
- dowódca eskadry lotniczej w latach 1953-1956,
- pomocnik do spraw pilotowania dowódcy pułku w latach 1956-1960,
- zastępca dowódcy pułku do spraw liniowych w latach 1960-1963,
- dowódca pułku w latach 1963-1967.
Podczas swojej służby zrealizował Kurs Dowódców Pułków w Centrum Szkolenia Lotniczego w Modlinie. Między 1967 a 1970 rokiem kształcił się w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie. Po zakończeniu studiów przejął kierownictwo Wydziału Nawigacji w Oddziale Szkolenia Lotniczego Szefostwa Wojsk Lotniczych Dowództwa Wojsk Obrony Powietrznej Kraju.
W końcówce 1973 roku, od października do grudnia, przeszedł szkolenie dla oficerów na poziomie taktyczno-operacyjnym w Akademii Sztabu Generalnego WP. W kolejnych latach pełnił funkcję starszego oficera Wydziału Nawigacji w Szefostwie Wojsk Lotniczych WOPK oraz przez rok nadzorował Wojsk Lotniczych 2 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju w Bydgoszczy.
Dodatkowo, ukończył trzymiesięczny kurs przeszkolenia specjalistycznego w ośrodku wojsk radiotechnicznych w ZSRR. Począwszy od lutego 1988 roku, pełnił funkcję głównego nawigatora Szefostwa Wojsk Lotniczych Dowództwa Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, aż do lipca 1990 roku. Po utworzeniu połączonego dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, objął stanowisko starszego specjalisty w Oddziale Nawigacji Szefostwa Wojsk Lotniczych.
Ponadto, w listopadzie 1990 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę. Jako pilot wojskowy pierwszej klasy, Zdzisław Czech zebrał imponujący nalot ogólny wynoszący 3500 godzin, co świadczy o wysoko rozwiniętym fachu i doświadczeniu, jakie zdobył w trakcie swojej kariery wojskowej.
Odznaczenia
W ciągu swojej kariery Zdzisław Czech został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które potwierdzają jego zasługi i oddanie dla kraju. Poniżej znajdują się kluczowe odznaczenia przyznane mu w różnych latach:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1986),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972),
- Złoty Krzyż Zasługi (1957),
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- inne medale i odznaczenia.
Źródła
Wzbogaćmy naszą wiedzę na temat Zdzisława Czecha, sięgając po następujące źródło wiedzy:
- Józef Zieliński, Dowódcy Pułków Lotnictwa Polskiego 1921-2012, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2015, str. 81-82,
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jan Krzos | Henryk Woźniak (powstaniec warszawski) | Zbigniew Babiński | Wojciech Korwin-Kossakowski | Jan Królikowski | Lucjan Tajchman | Wanda Gawryłow-Jankowska | Antoni Kiedrzyński | Stanisław Śledź | Stanisław Hałaczkiewicz | Zygmunt Hempel | Stefan Eichler | Wincenty Bolesław Stawiarz | Zbigniew Piasecki (wojskowy) | Rudolf Niemczyk | Wiesław Chrzanowski (1920–2011) | Ryszard Mańka (powstaniec śląski) | Andrzej Uthke | Henryk Żmijewski | Kazimierz MastalerzOceń: Zdzisław Czech